Als je door Sardinië rijdt zie je regelmatig bijzondere bouwwerken gemaakt van grote stenen. Het zijn een soort torens die je van ver ziet staan in het landschap. De torens zijn gemaakt door de Nuraghencultuur. Dit is een cultuur die bloeide in de Bronstijd (vanaf 1600 v.Chr.). Deze periode was een zeer rijke cultuur, er wordt wel gesproken over het gouden tijdperk van Sardinië. Deze periode is niet alleen bekend vanwege de bijzondere bouwwerken maar ook vanwege de verfijnde bronzen kunstnijverheid.
De stenen wacht- en verdedigingstorens worden nuraghi genoemd. Daarnaast zie je ook andere bouwwerken, zoals bronnentempels en reuzengraven.
Tijdens onze reis op Sardinië hebben we er diverse bezocht. Een aantal zijn gerestaureerd en kun je ook van binnen zien.
De eerste nuraghi die we bezoeken is Nuraghi Santu Antine. Deze ligt in centraal Sardinië, in de historische streek van de Meilogu op een hoogvlakte die de toepasselijke naam Valle dei Nuraghi, Vallei van de Nuraghi, heeft gekregen omdat er een groot aantal nuraghi te vinden is. De belangrijkste hiervan is Nuraghi Santu Antine.
De tweede nuraghi is San Imbenia vlakbij de Leliekaap, Punta Giglio, in West Sardinië aan de kust niet ver van Alghero.
In de volgende Hunebedhunters gaan we verder op onze reis door Sardinie. Dit keer staan de necropoli uit de tijd van de hunebedbouwers centraal.
