Soms kom je op je op plekken waar de prehistorie nog voelbaar is. Voor het eerst had ik dat toen ik in de jaren negentig op bezoek was in de Baliemvallei op Irian Jaya in Indonesie. Mensen wonen in hutten die vergelijkbaar zijn met hetgeen wij, in Europa, bouwen in onze prehistorische open lucht musea.
Onlangs was ik op reis in Ethiopië en kreeg ik weer dat gevoel. We liepen door dorpjes waarvan de huizen overeenkomsten hebben met het Oertijdpark dat we onlangs bij het Hunebedcentrum hebben gebouwd. Het land wordt op een vergelijkbare manier bewerkt, de huizen zijn van steen, leem en riet, de dieren staan in dezelfde huizen waar de mensen slapen en de potten waar ze hun voedsel in bewaren zijn van gebakken klei. Dan ineens is de prehistorie niet ver weg. Sterker nog, het is maar zes uur vliegen. Dat zet je toch aan het denken……..
