Bij menhirs denken we automatisch aan Obelix die graag met zo’n kei rondloopt (en zo sterk is doordat hij in de toverdrank is gevallen). De naam komt van maen (betekent steen) en hir (betekent lang) en de oorsprong van deze woorden ligt in het Bretons, een Keltische taal in Bretagne. De grootte kan varieren van een halve meter tot ruim 12 meter.
Een stele is geen menhir
Meestal hebben we het bij menhirs over de periode steentijd en bronstijd. In de latere ijzertijd en Romeinse tijd spreken we vaak over stele (stuk steen of hout met daarin een voorstelling of tekst).
Menhir als heilige plaats
Een menhir is een plek waar rituelen een rol spelen. Net als hunebedden zijn ze een heilige plaats waar de mensen bezig zijn met hun geloof en rituelen. Bewijs voor rituelen zijn lastig aan te tonen, maar denk aan de rituelen bij een hunebed: eten en drinken, offeren (achterlaten van eten, drinken en spullen), vuur maken, muziek maken, liederen zingen en meer.
Rijen en alignement
Soms staan de menhirs achter elkaar en vormen soms een rij van kilometers lang. Van zo’n rij kan ook een dolmen of hunebed deel maken. Een alignement bestaat uit meer dan drie menhirs of dolmen en komt van het woord aligner wat in het Frans op een rechte rij plaatsen betekent. Bijzondere plekken waar deze rijen stenen te bewonderen zijn Le Menec en Kermario in de gemeente Carnac, meer weten hierover.
Cromlechs of stenen cirkels
Soms vormen de menhirs een vierkant, een rechthoek of meestal een cirkel. Zo’n figuur heet cromlech vanuit het Welsh: crom betekent gebogen en lech steen. In het Engels spreekt men van stone circle. Bijzonder is Stonehenge waarbij de stenen bestaan uit zogeheten trilithons: twee draagstenen en een deksteen. Meer weten over Stonehenge.
Op pad
Op verschillende plaatsen kun je prachtige menhirs vinden, denk aan Wéris (Belgie), Carnac en Corsica (Frankrijk), en meer. Ga dus op pad!
