De serie over onze camperreis langs de hunebedden van Europa kreeg inmiddels nogal wat media-aandacht. Het Dagblad van het Noorden besteedde er een hele pagina aan, Trouw volgde met een nog uitgebreider artikel en ook Spijkers met koppen en Langs de lijn en omstreken voegden zich in het rijtje van fans. Na nogal wat worstelingen met het Centraal Boekhuis zijn ook deel 3, 4 en 5 verschenen. Hier een bijdrage uit deel 3, pag. 113-115, want Denghoog mag in het Hunebednieuwscafé niet ontbreken.
‘Het hoogtepunt van de hele Schleswig-Holstein reis is Denghoog, van ‘thinghügel’. Ook hier vond ooit rechtspraak plaats. Deze prehistorische kathedraal bevindt zich nog in de originele staat. Ik kijk dus met veel spanning uit naar het bezoek van dit monument. Maar zoals het vaak gaat met hooggespannen verwachtingen: Denghoog is vandaag… gesloten. Ik kan alleen de gang fotograferen. Denghoog is in het laagseizoen alleen in het weekend toegankelijk. Ik had het moeten controleren. Gelukkig is de Söl`ring Foriining zo vriendelijk om foto’s beschikbaar te stellen. En als de lezer ooit het geluk heeft om binnen te kijken, dan heeft die meer gezien dan ik.
Denghoog***** heeft een gang van 6 meter en een kamer van 5 bij 3 meter. Verder is er een compartiment afgescheiden met een dubbele rij verticaal geplaatste platte stenen. In het compartiment bevond zich een vuurplaats. Daar gaat de gedachte dat dergelijke compartimenten altijd voor doden werden gebruikt. Het kan ook een offerplaats geweest zijn. Misschien is de vuurplaats van later datum. In de kamer werden de resten van één menselijk skelet gevonden en bijzettingen in stenen cirkels. En verder de gebruikelijke, maar in dit geval redelijk grote hoeveelheid trechterbekers, een bijl, verzwaringsgewichten voor een visnet, een rundertand en een bakplaat. De vondsten, die dateren uit ongeveer 3100 v. Chr., zijn tentoongesteld in Schloß Gottorf in Schleswig. Geen verbrand vuursteen hier, maar een laag (strand?)zand. De ontdekker betrad de kamer via een trap. Ook tegenwoordig wordt die trap gebruikt.
Dr. Ferdinand Wibel, de maker van de eerste tekeningen, kwam mede op basis van de vuurplaats tot de conclusie dat dit monument, en andere megalithische bouwwerken met een grote kamer, oorspronkelijk woningen waren. In een later stadium werden deze woningen ook gebruikt als graf. Ik acht die verklaring onhoudbaar. Het bouwen van een megalithisch bouwwerk was daarvoor een te grote inspanning. Een tempel gewijd aan voorouders die de oogsten moesten veiligstellen, ligt dan weer meer voor de hand.
Op dit prachtige eiland kun je niet lang somberen over een gemist hoogtepunt en dus fietsen we naar Westerland. Geen wonder dat Westerland helemaal volgebouwd is met hotels. Het strand laten we maar voor wat het is. Met een gevoelstemperatuur van minus acht graden zit zwemmen er vandaag niet in. Bovendien moet er hier betaald worden voor het strand. Als we net bij een restaurant zijn binnengestapt voor een beker warme (en dure) chocolademelk komt er uit de (even daarvoor) strakblauwe hemel plots een hagelbui vallen. Binnen een minuut is de hele straat wit.’
Uit: ‘Mythische Stenen. Deel 3: Schleswig-Holstein’
Hendrik Gommer
