Met ruim 150 medewerkers, (meer dan 100 vrijwilligers) en bijna 90.000 bezoekers per jaar gebeurt er van alles in en om het Hunebedcentrum. Ria Blom neemt u mee achter de schermen en volgt elke week iemand anders in zijn werk.
Deze keer loopt Ria mee met Yvonne die niet over één nacht ijs gaat als het gaat om het verkleden als oermens …
In het spoor van … een oermens
Regelmatig loop je de kans om op het Hunebedcentrum een oermens tegen tegen het lijf te lopen. Medewerkers verkleden zich als oermens om zo hun rol als gastheer of gastdame in het Oertijdpark te vervullen. Yvonne Ording heeft het verkleden als oermens, in de acht jaar dat ze werkzaam is als vrijwilliger in het Hunebedcentrum, tot kunst verheven. In het kledingatelier liggen haar drie kledingsets en bijbehorende attributen, netjes opgeborgen in manden en dozen. Eén set kleding voor de steentijd, één voor de bronstijd en één voor de ijzertijd. Ik mag meekijken als Yvonne haar steentijd-uniform bij elkaar zoekt voor een optreden als hunebedbouwster.
Als eerste komt er een zacht leren onderhemd uit de mand tevoorschijn. Daaroverheen wordt een grof geweven linnen tuniek gedragen. De zacht aanvoelende tuniek is afgezet met leer en versierd met stukjes bot. Het volgende kledingstuk is een soepel vallend leren vest. En dan een broek die bestaat uit twee losse, van leer gemaakte, pijpen die worden vastgeknoopt aan een leren riem. Voor de winter heeft de hunebedbouwster beenwarmers die gemaakt zijn van de vacht van een koe. Haar schoenen zijn van leer. Om de outfit af te maken, kan Yvonne als hunebedbouwster kiezen uit allerlei sieraden. Ook een tasje mag niet ontbreken. De handtas is gemaakt van een geitenvelletje, de sluiting is een prachtig knoopje gesneden uit een hertengewei. Tenslotte kunnen er nog allerlei attributen aan haar riem gehangen worden zoals een dolk en een hoorn in een getwijnde houder.
Yvonne maakt alle kleding en de attributen zelf. Hieraan vooraf gaat een diepgaande studie over welke materialen de prehistorische mens gebruikt zou kunnen hebben. Zo is konijnenvacht uit den boze omdat deze beestjes hier nog niet rondsprongen in die tijd. Zalmhuid komt wel in aanmerking voor verwerking. Hiervan heeft Yvonne onlangs nog een waterdicht mutsje vervaardigd. Het dragen van haar kostuums helpt Yvonne om zich te verplaatsen in een vrouw uit de prehistorie. Het enthousiasme en de toewijding waarmee Yvonne haar prehistorische vrouw gestalte geeft, werkt. Als Yvonne je een verhaal vertelt in één van haar kostuums dan zou je zomaar kunnen gaan geloven dat ze echt uit een ver verleden komt.
