De Witte Wieven

De Witte Wieven

De witte wieven wonen in een holenpaleis vlakbij het moeras, ze eten en drinken van gouden tafels en zilveren borden. Op nevelige zomeravonden, als de maan schijnt, dansen ze in sluierlichte witte gewaden op de hei. Elske, een boerendochter, komt ’s avonds op de terugweg van haar werk vaak een wit wief tegen. Elske is niet bang voor het witte wief en ze laat haar drinken van de verse melk. Op een dag krijgt ze een ring van het witte wief. In geval van nood kan ze deze wonderring gebruiken. Elske draagt de ring altijd bij zich, niet om haar vinger maar in haar kleding.
Elverik, de koning van de witte wieven, wil graag een jonge vrouw van de bovenwereld. De witte wieven gaan voor hem zoeken naar een jonge bruid.

Elske en haar vriendje Tiemen zijn tot laat in het veld gebleven, als ze zien hoe laat het al is gaat Elske gauw naar huis. Onderweg komt ze in een kring met witte wieven terecht. Zij nemen haar mee naar hun holenpaleis, zodat Elverik kan trouwen met een jonge vrouw, zoals hij gewenst had.
Tiemen droomt van Elske en wordt wakker door het gebons van Elske’s vader. De vader vertelt dat zijn dochter niet terug is gekomen en ze gaan samen op zoek.
Ze vinden slingerende kringen die naar de wievenheuvels lopen en beseffen dat het zomerdansfeest van de witte wieven bij het licht van de maan heeft plaatsgevonden. Elske is meegevoerd naar de ondergrondse woningen.
De vader denkt aan een verhaal over een vrouw die aan de andere kant van het moeras woonde, zij mocht elke dag naar de bovenwereld om voor haar zoontje te zorgen en werd later bevrijd. Elske’s vader besluit naar een oude herder te gaan die in zijn jeugd zelf bij de witten heeft gewoond.

Elske wordt goed behandeld, alhoewel ze de zon mist. Ze wil niet trouwen met de koning Elverik. “Ik wil alleen met Tiemen trouwen”, zegt ze telkens weer tegen de koning. Het witte wief dat melk kreeg van Elske is altijd in de buurt en kijkt met troostende ogen naar haar. De mensentaal spreekt zij niet.
Elske’s vader heeft veel gepraat met de herder. Hij neemt de herder mee naar Tiemen. De herder leert Tiemen hoe hij de kracht van het kwade breken kan. Tiemen gaat met rinkelende belletjes naar de wievenheuvels. Daar aangekomen graaft Tiemen een gat zo diep dat hij uitkomt bij het holenpaleis. Het zonlicht schijnt nu op het holenpaleis en de ondergrondse woningen. De witte wieven en de koning Elverik vluchten voor het zonlicht en Elske blijft staan. Tiemen is zo blij dat hij Elske teruggevonden heeft en ze omhelsen elkaar. Elske vertelt van het goud dat aanwezig is in het holenpaleis en ze nemen zoveel goud als ze kunnen dragen mee.
De bruiloft wordt al spoedig gevierd. De oude herder krijgt de ereplaats naast het bruidspaar aan de feesttafel. Wel is het feest voor middernacht afgelopen, want als de maan schijnt komen de witte wieven weer tevoorschijn en ze zouden wraak kunnen nemen.