Het verhaal van Gefion en het ontstaan van de waddeneilanden

Het verhaal gaat over de natuurgodin Gefion, een stralende vrouw met prachtige lange, donkere haren en vriendelijke bruine ogen. Gefion vertelt haar vier reuzenzonen dat ze verliefd is op Skiold, de koning van Frisia én zoon van Wodan, de oppergod. Haar zonen zijn enthousiast als ze dat horen en blij voor haar als Gefion vertelt dat ze met haar geliefde gaat trouwen. Wanneer de zonen vragen of er al een trouwdatum is vastgesteld, schrikt Gefion: de jongens moeten dat niet zo hard zeggen, want ………. Skiold weet nog van niets ! Dat vinden de zoons heel raar: hun moeder is verliefd, ze wil gaan trouwen maar haar lief weet nog van niets? Gefion verklaart haar gedrag door te benadrukken dat Skiold niet zo maar iemand is. Ze wil niet met lege handen bij een koning en zoon van Wodan aankomen en heeft een plan. Haar zonen moeten haar daarbij helpen.

Te Midgaard (mensenwereld): Gylfi, de koning van Denemarken, is bij de jacht zijn gevolg kwijt geraakt tijdens een plotseling opkomend onweer. De ruiters achter hem hebben een verkeerd pad gekozen, erg onplezierig allemaal. Maar wat nog onplezieriger is: Gylfi zelf weet totaal niet meer waar hij is en hoe hij terug bij zijn burcht moet komen. Hij besluit net zo lang door te rijden tot hij bij een boerderij of nederzetting uitkomt. Hij rijdt en rijdt zonder ook maar iets of iemand te zien. Geen boerderij, geen nederzetting, geen burcht, niets. Als het al schemert, ziet hij licht en ruikt hij rook. Een haardvuur misschien? Gylfi komt uit bij een schamele hut. Zo`n woning heeft hij nog nooit gezien, wat een armoe ! Dan gaat de deur van de hut open en komt een oud vrouwtje naar buiten. Ze heeft prachtige, lange grijze haren en vriendelijke bruine ogen. `Het spijt me dat ik u stoor’ zegt Gylfi. Het vrouwtje zegt dat hij welkom is en nodigt hem uit om binnen te komen. Eenmaal binnen deelt ze alles met hem, haar huis, haar povere maaltijd en hij mag in haar bed slapen. Na een weldadige nachtrust vertrekt Gylfi, inmiddels op de hoogte van de juiste weg, naar huis. Als dank voor haar gastvrijheid mag het vrouwtje al het land behouden dat ze in een dag en een nacht kan omploegen met vier ossen.

Gefion, want wie anders, gaat aan de slag met vier enorm grote ossen (haar betoverde reuzenzonen) en een gigantisch grote ploeg. Als het bijna weer dag is, slepen de ossen al het Deense, omgeploegde land de zee in voor de kust van Frisia. Daar verdeelt Gefion en haar ossen het land in kleinere stukken.Als de zon helemaal op is, verandert zij zichzelf weer in de stralende vrouw met de prachtige, lange donkere haren en gaat ze op weg naar de burcht van koning Skiold van Frisia. Skiold is meteen verliefd op haar en vraagt haar met hem te trouwen. Ook zonder de bruidsschat had hij haar wel als vrouw genomen, al is dat land best welkom! Skiold en Gefion trouwen.

Het bruidsgeschenk dat ze inbracht, zijn de Friese Waddeneilanden.

Tekst: Yvonne Ording