Neem vanuit Noordsleen de tweede verharde (doodlopende) weg rechts in de Zweeloërstraat. Je ziet dan 2 hunebedden: eerst D51 links en daarna D50 rechts van de weg. D50 is een fraai en vrij groot hunebed. De bijna complete ring van 24 grote kransstenen valt direct in het oog. Sommige zijn zelfs groter dan de draagstenen van het graf. Tot voor kort sierde een in het graf staande boom dit monument maar deze was half dood en moest helaas worden verwijderd. Het graf telt nog zeven (van de acht) dekstenen, die sinds een restauratie in sept. 1998 weer volledig door de zestien zij- en twee sluitstenen worden ondersteund. Ook is er nog een poortzijsteen aanwezig. De 3 ontbrekende zijn door prof. Van Giffen d.m.v. cementen afdrukken in de bodem (plombes) gemarkeerd. Lange tijd ontbraken voorzieningen voor het publiek op het royale terrein. Maar sinds kort staat er een picknicktafel en een informatiezuiltje. Helaas is de bronzen naamplaat met steen verdwenen.
Locatie D50
Bezoek Professor van Giffen 1918
Een hunebed weliswaar “in gehavenden staat”, maar volgens Van Giffen was de oorspronkelijke toestand nog gemakkelijk herkenbaar. Er zijn nog 7 dekstenen, alle in de kelder gegleden, terwijl er 1 (de 5e) ontbreekt. De sluit- en zijstenen zijn er nog en vele in situ, zodat de oorspronkelijke lengte (17 m) en breedte (4,4 m) nog waren vast te stellen. Opmerkelijk is dat hij wel speciale melding maakt van de fraaie platte zijden van vele stenen, maar niet van de 11 nog aanwezige kransstenen; de grootste die bij hunebedden in Drenthe te vinden zijn. Echter: er staan er nu maar liefst 24 ! Tot voor kort wist niemand waar die extra stenen vandaan waren gekomen. Hierop door mij opmerkzaam gemaakt, vond provinciaal archeoloog Van der Sanden in de archieven het antwoord: Van Giffen vond ze in 1965 onder de grond en richtte ze weer op! Het hunebed werd in 1870 door de Staat van de Markgenoten van Noord-Sleen aangekocht. Een kruisvormige wijzer met het opschrift Rijks-Eigendom zorgt er voor dat daar bij de bezoeker geen twijfel over bestaat. Ze stonden in Van Giffen’s tijd bij alle rijkshunebedden. De linker eik heeft het tot 1998 volgehouden.
(Bron: Atlas bij “De Hunebedden in Nederland”, dr.A.E.van Giffen, 1925)
Meer informatie over deze en andere hunebedden in Drenthe zie www.hunebedden.nl en www.hunebeddeninfo.nl
Tekst Hans Meijer
Fotografie Davado en Hans Meijer
