In de categorie ‘mijn hunebed’ nodigen we mensen uit te schrijven over hun persoonlijke ervaringen met hunebedden. Hier een verhaal van Pierre van Eijl.
Het Troldstuerne hunebed is heel bijzonder, het is namelijk een dubbelhunebed (dobbeltjættestue, in het Deens). Het bestaat uit één dekheuvel met twee ingangen en een aparte kamer bij iedere ingang. In bijgaand schema staat een plattegrond van dit dubbelhunebed.
De eerste ingang, die het dichtst bij de weg ligt, is van een priesterhunebed. Hierover is eerder al een verslag gepubliceerd. Voor de tweede ingang moet ik een eindje om de dekheuvel heen lopen. Opnieuw is er een ingang die sterk energetisch aanvoelt en een gang waar ik gebukt naar binnen moet gaan.
Die gang komt uit in een grote kamer, net als in het priesterhunebed. Een kamer waarin ik goed kan staan met opnieuw, heel uitzonderlijk, twee tot drie lagen dragende stenen. Op de middellijn van deze kamer zijn vier energiepunten, net als in het priestergedeelte. En wat handig is, elektrisch licht, hoewel dat net als in de priesterhunebed maar kort blijft branden, zodat we bij het licht van onze meegebrachte zaklantaarns de hunebedkamer verder moeten gaan onderzoeken.
Instellen op een aura-reading
Ik ga opzij in de kamer staan, sluit mijn ogen en stel me in op het geven van een aura-reading van een belangrijke gebeurtenis uit de geschiedenis van dit hunebed. De eerste beelden komen snel en ik zie priesteressen rondom een pasgeboren baby staan. “Wat is dit?” vraag ik me af, “een doop of een inwijding of nog iets anders?” Het is in ieder geval duidelijk dat dit een priesteressenhunebed is. En omdat deze zo gelijk is aan de priesterhunebed, moet dat iets zeggen over de gelijkwaardigheid van man en vrouw in de Trechterbekercultuur.
Voorafgaand aan de gebeurtenis die ik gezien heb, zie ik hoe blij de priesteressen zijn als ze horen dat een kindje geboren is, een koningszoon. Iemand die later het land zal moeten regeren. Ze zijn blij, maar ook opgewonden, want als de baby eraan toe is, zal hij ingezegend worden door de goden tijdens een ceremoniële bijeenkomst in dit hunebed. Er is vanaf nu dan ook regelmatig contact met de koninklijke familie.
Aankomst van de baby
Na enkele weken is het zover, de koninginmoeder komt met in haar armen haar baby en in gezelschap van enkele vrouwen en mannelijke begeleiders. Ze worden ontvangen in het gastenhuis vlakbij het hunebed, waar ze overlegt met de hogepriesteres. De moeder vraagt om een zegening van haar zoontje door de goden en hulp van de goden bij de opvoeding van dit kind, dat later zo’n bijzondere plaats in de maatschappij zal krijgen.
De priesteres zegt dat ze de baby in liefde zal ontvangen en opdragen aan de goden, want alleen zij kunnen deze zegening geven. De hogepriesteres neemt de baby in haar armen en ze gaat met andere priesteressen door de lage gang het hunebed in.
De zuil van lichtende energie
Ik zie nu dat de metafysische energie in dit hunebed verandert, van boven komt er een zuil van heel lichte, prettige energie die de baby én de priesteressen omhult. De hogepriesteres gaat in het midden van de hunebedkamer zitten, bovenop één van de krachtige energiepunten. Lichtende, geestelijke helpers zijn (voor mijn innerlijke ogen) bovenin de zuil waarneembaar en creëren deze prettige energie. De andere priesteressen zitten om haar heen in een kring en versterken door hun gezamenlijkheid en innerlijke afstemming de energiezuil. Ze houdt de baby in haar armen. “Laat de goden beslissen,” zegt zij, “laat hun zegening het leven van dit kind verlichten, die zo’n grootse taak voor zich heeft. Moge de goden mij ook duidelijk maken wat ik aan de moeder mag meegeven, om dit kind waarlijk tot kracht en liefde te brengen die zo wezenlijk zijn voor zijn levensopdracht.”
Beelden over de opvoeding van de koningszoon
De zuil van metafysische energie gaat nu nog lichter en stralender worden en de hogepriesteres begint beelden te krijgen. Ze ziet hoe de baby die ze in haar armen heeft, later gaat lopen en verder opgroeit. Ze ziet ook een karaktertrek van hem: het steeds weer vragen en zich afhankelijk opstellen. “Dat is niet zo goed voor een koning,” gaat het door haar heen. Ze krijgt aanwijzingen voor de moeder om bij de opvoeding van dit kind niet ‘mee te gaan’ in deze afhankelijkheid en hem iedere keer te oefenen in zelfstandigheid, in zelf dingen laten uitzoeken en in het zelf eigen gedachten en ideeën naar voren brengen.
Ze ziet ook dat hij het moeilijk zal krijgen om dit koningschap te accepteren. Als jongeman zal hij moeten leren om zijn eigen beleid te bepalen. Dat hij wel adviezen daarvoor moet inwinnen, maar toch een eigen koers moet bepalen. Zelfstandig leren denken is belangrijk voor hem. Opnieuw wordt de lichtzuil intenser, een zuil van heel prettige energie, die een koestering voor de baby is.
“De goden hebben gesproken,” zegt de hogepriesteres die zich langzaam losmaakt van het energiebad van deze zegening. “De goden hebben gesproken en hun zegening gegeven. Laten we aan de moeder deze zegening doorgeven. Het baby’tje dat de hele tijd rustig was gebleven, begon zich wat meer te bewegen: tijd om naar moeder terug te gaan. De hogepriesteres draagt de baby naar buiten, daarbij ondersteund door haar mede-priesteressen in het nauwe gangetje van het hunebed.
Bericht aan de moeder
Buiten gekomen staat de moeder te wachten. Tijdens het wachten heeft ook zij iets gevoeld van de prachtige energie van de zegening. Het had haar het gevoel gegeven dat het daarbinnen wel goed ging. De hogepriesteres legt de baby weer voorzichtig in de armen van de moederdere ingang van . “De goden hebben gesproken en hun zegening gegeven” zegt ze. Een golf van de prachtige, lichte energie komt op dat moment naar de moeder toe, wat haar een bijzonder geluksgevoel geeft. “De goden hebben een speciale taak voor de moeder en andere opvoeders van deze koningszoon. Zijn karakter zal zodanig ontwikkeld moeten worden, dat hij in staat is later het koningschap ten volle te aanvaarden. Kom met mij mee moeder van uw kind, wij zullen hierover samen praten.” Ze lopen naar het huisje en samen met de moeder, maar zonder de anderen, vertelt zij de boodschap van de goden en wat de moeder kan doen om zijn zelfstandigheid in oordeelsvorming en gedrag te versterken. Het kost de moeder tijd om de boodschap van de goden te verwerken en de hogepriesteres moet veel overredingskunst inzetten om die boodschap goed over te brengen.
Later
De daaropvolgende maanden en jaren, zijn er herhaaldelijk gesprekken tussen de hogepriesteres en de koningin over de opvoeding. Voor de moeder is het ook een opgave een koningszoon op te voeden en voor te bereiden op de uitdagingen van zijn toekomstige functie. Pas als de jongen ver in de dertig is en zelf al kinderen heeft, is het punt bereikt dat hij klaar is voor het koningschap en zijn vader kan gaan opvolgen.
De skeletten
Bij het weggaan van dit hunebed bedenk ik dat hier in 1909, als bij een opgraving dit hunebed geopend wordt, skeletten of restanten daarvan zijn gevonden: achtennegentig skeletoverblijfselen van mannen, vrouwen en kinderen (47 volwassenen en 51 kinderen).
Ik stel me hierop in met aura-reading en krijg minder leuke beelden te zien. Een vijandig leger heeft ver na de periode van de hunebedbouwers dit gebied veroverd en heeft een groep inwoners gevangen genomen. Die worden bij dit hunebed genadeloos omgebracht en hun lichamen worden in het hunebed opgeborgen. Tot slot wordt de ingang ervan afgesloten. Op deze manier wordt dit hunebed onbedoeld een grafkamer, die pas in 1909 geopend wordt waarbij de skeletten worden gevonden. Als ik me daar op instel, zie ik dat de mensen die gedood werden, door mondelinge overlevering nog wel een idee hadden van de bijzondere betekenis van deze hunebedden. Ze hadden nog de herinnering van de hunebedden als plaats waar de mens met het goddelijke contact maakte, maar de tijd van het actieve gebruik was toen al voorbij.
Meer informatie
Meer verhalen over het verleden van hunebedden die door middel van aura-reading zijn verkregen, zijn te vinden in de rubriek ‘Mijnhunebed’ van het Hunebedcentrum te Borger en op de website van het KoendalinieNetwerk. Daar staat ook wat een aura-reading is.
