Starved Rock State Park (VS) – in het spoor van de indianen

Meer dan 2 miljoen bezoekers per jaar bezoeken Starved Rock State Park, een nationaal park bij het dorp Utica, Illinois. Het park is gelegen aan het zuidoevers van de Illinois River.

Starved Rock

Voor het contact met de Europeanen was dit gebied in handen van de indianenstam Kaskaskia (Illiwek). Zij woonden langs de rivier: Grand Village of the Illinois. In 1693 vestigden de Fransen  het Fort St. Louis op de zandstenen rots aan de rivier, een strategisch punt om de rivier te kunnen overzien. De Fransen noemde de plek Le Rocher, wat de rots betekend. Van het fort is niks bewaard gebleven.

Nadat de Fransen waren verdwenen, zou aan het einde van de 18e eeuw de Illiwek door Ottawa en Potawatomi achtervolgd de rots op zijn gevlucht. De legende vertelt dat de rots net zo lang werd belegerd totdat alle Illiwek waren verhongerd oftewel “starved”. De rots werd bekend als “Starved Rock”. In 1960 werd het gebied als National Historic Landmark benoemd en dankzij verschillende archeologische onderzoeken zijn veel sites toegevoegd aan het National Register of Historic Places.

Met dank aan de ijstijd

Een overstroming van een smeltende ijskap heeft gezorgd voor de bijzondere formaties en diepe kloven. In het gebied is een grote diversiteit aan planten en dieren te vinden. Zelf heb ik de Amerikaanse zeearend gezien op deze unieke plek.

Archeologische sites

Archeologisch onderzoek heeft zogenaamde Clovis-pijlpunten opgeleverd van de mensen van de Cloviscultuur, zo’n 13.000 jaar geleden. Deze jagers waren gespecialiseerd in de jacht op grote zoogdieren, maar gebruikten ook andere voedselbronnen: planten en kleinere dieren. Uit de Archaic periode zijn ook nederzettingen gevonden langs de rivier. Deze vondsten zijn te plaatsen tussen 8.000 tot 2.000 v.Chr. Tijdens de Woodland periode (1.000 v.Chr. tot 1.000 n.Chr.) leefden hier Havana Hopewell boeren, ze maakten grafheuvels, bakten aardewerken potten en verbouwden gewassen. De mensen ontwikkelden zich tot de complexe Mississipian cultuur door groei van de landbouw en overschotten aan voedsel. Deze boeren hadden vaste nederzettingen langs de rivier en kenmerkende koperen ornamenten.

De eerste groep bewoners waar we over kunnen lezen in de historische bronnen van de Fransen zijn de Kaskaskia (leden van Illiwek) met de nederzetting aan de noordkant van de Illinois River: de Grand Village of the Illinois. Ze leefden in wigwams van licht materiaal om zich te kunnen verplaatsen voor bizonjacht. De vrouwen verzamelden knollen in het moeras. Rond 1660 kwamen groepen agressieve Iroquois vanwege nieuwe jachtgebieden, dit stimuleerde oorlog tussen de stammen.

De opgravingen starten in de jaren veertig en eindigden in de jaren negentig. Onderzoek heeft vele sites opgeleverd: 21 nederzettingen, grafheuvels en 14 abri’s met prehistorische bewoning.