Deur de bezundere ligging, tegen de ziedmuur van een boerderijgie an, vörmt dit hunebed in de maande met D3 wal ién van de bezundersten in Drenthe. Ondanks de ligging an ‘n verharde weg, valt ze niet vortdaolijk in ‘t oog. Volg de wegwiezers naor een smal padtie dat krap tussen twie vervallen boerderijgies deur löp en dan ziej pas de grote gruun oetslaogen stienklompen van de twie in mekaars verlengde liggende hunebedden; stoef tegen de boerderijmuur. Hie is nog tamelijk compleet, alle dekstienen en op twie nao alle draagstienen zint`der nog. Dit hunebeddenstel is nooit restaureerd. Wál zint de mieste scheuren in de dekstienen met specie dichtsmeerd. Van de in totaal 13 dekstienen ligt der 12 tussen de oet het lood slaogen draagstienen. Toch vörmt ze een schier gezicht, waorbij de aolde ieken met heur kromme takken die veur een diel over de stienen hen hangt gien onbelangrieke rol speult.
Verbörgen in de heeg an weerskaanten van het toegangspad, stiet de stien waor ooit het bronzen naamplaaatie op zat. Dizze deur prof. Van Giffen plaotste naamplaten bliekt non verzamelaarsobjecten.
Locatie hunebed D4 Midlaoren

Ién van de karakteristieke boerderijgies is in 2001 ankocht deur “Het Drentse Landschap”, de stichting die ok het beheer over een diel van de hunebedden hef. Daormet is dizze sfeerbepalende “keuterij” veilig steld. Tiedens de restauratie in 2003 wuur under de vloer van een stal een redelijk gave TRB terrine opgraven en daornaost een z.g. oetruumkoel met een koppel scharven. (aolde bijgaven wuurden door het TRB-volk vaak opruumd as der plaots maakt worden mus veur een neie generatie).
Bezuuk Professor van Giffen in 1918
Van Giffen meldt dat de tweeling D3 en D4 in 1869 deur de Staot ankocht wuur en dat ze véur zien tied deur paartie underzukers veur ién groot hunebed holden wuurden. Dit is het westelijke hunebed. Al is dit stiengraf met 6 dekstienen, 14 sluit- en ziedstienen en 2 poortstienen praktisch compleet, Van Giffen nuumt het ”nog al gestoord”. Dat slat dan waorschienlijk op de toestand van de 6 dekstienen die op ién nao verzakt zint, of in de kelder ofgleden. Dat zint ze nog aal want echt restaureerd is dit stiengraf nooit. Wieder nuumt e de ligging “betrekkelijk gevaarlijk”. Wat e daormet bedoeld hef is ‘n raodsel. De 7 fraaie ieken die e in zien beschrieving nuumt, staot der nog aal.
(Bron: Atlas bij “De Hunebedden in Nederland”, dr.A.E.van Giffen)

Meer informatie over deze en andere hunebedden in Drenthe zie www.hunebedden.nl en www.hunebeddeninfo.nl



D4 aolde ansichtkaorten
Tekst Hans Meijer
Fotografie Davado
Vertaoling Willy Weerman