Hunebed D18 Rolde, Drents

Door

13 januari 2018

1007

D18 zöt er schier en compleet oet. Um dat te bereiken mös der eerst nogal wat aan sleuteld worden. Staolen pennen holdt twie van de zeuven dekstienen op heur stee. De 14 zied- en 2 sluutstienen zint compleet en ok zint der nog 2 poortziedstienen, mar die valt niet daolijk op umdat zie zowat hielemaol under het zaand zit.

Dit monument is zunder meer, zowal in foto as in schilderij, het miest vereeuwigde hunebed ooit. De schilderachtige en karakteristieke iek die D18 tot 1984 sierde har daor zeker met van doen. Die was jammer genog zó met het monument vergruid dat e de samenhang met het graf bedreigde en mös daorum kapt worden. Vanof die tied leg dit hunebed der wat kaal bij.

Locatie

Hunebed D17 en D18 leg pal achter de grote kerk in het centrum van Rolde.

D17 en D18 zint oetvoerig beschreven deur provinciaal archeoloog Wijnand van der Sanden in zien in april 2007 verschenen boek “Reuzenstenen op de Es”

Reuzenstenen op de es – de hunebedden van Rolde is eind april 2007 verschenen en giet over de beide hunebedden die achter de Jacobuskerk in Rolde ligt. De grafmonumenten zint tussen 3400 en 3200 v. Chr. opricht deur boeren van de Trechterbekercultuur. Het boek giet oetvoerig in op de geschiedenis van beide monumenten naodat heur rol als graf oetspeuld is. Hoe hebt de talloze generaties tussen toen en non tegen dizze monumentale bouwsels ankeken en hoe zint zie der met umgaon? Zint het in de 17de eeuw nog door roege, mèensenetende reuzen bouwde graven, in de loop van de 19de eeuw gaot provincie en Riek zu’k actief met de zörg veur dizze veuraolderlijke monumenten gangs holden. Het boek volgt de verschoeving in betiekenisgeving op de voet. De hunebedden van Rolde zint bezöcht deur schilders, tiekenaars, fotografen, schrievers, geleerden, bestuurders en zölfs leden van het keuningshoes. Zie waren under de indruk van wat zie zagen en legden heur gevulens in woord en beeld vast. Al dizze en aandere utings komt an bod.

Bezuuk Professor van Giffen an D18 in 1918

Van Giffen vermeldt restauraties van veur zien tied, u.a. deur Gregory, en treft dit hunebed daordeur “in goeden staat” aan. En dat is op de foto te zien. Het egaliseren van het terrein der umhen waordeur meugelijke restanten van ‘n dekheuvel en kransstienen oetwist zint muit hum. Hie roemt de mooie ieken en meldt dat de rechtse in 1922 umweid is. De aandere legde in 1984 tot verdriet van veul luu het loodtie.
(Bron: Atlas bij “De Hunebedden in Nederland”, dr.A.E.van Giffen, 1925)