D22 leg op een paar tientallen meters oostelijk van D21 en is dus ién van een twieling. Met mar twie dekstienen is dit het kleinste nog bestaonde hunebed. De vrij grote dekstienen zint einlijk alles wat men zöt. Der moet nog drie zied- en twie sluutstienen weden, mar die ligt zowat hielemaol verbörgen under het zaand. In 1918 vund Van Giffen de resten van 41 stuks eerdewark in dit hunebed.
Locatie hunebed D22
Bezuuk Professor van Giffen in 1918
Van Giffen had hier niet allien oog veur het stiengraf op zu’k, getuge de foto waor de imposante iek nadrukkelijk op ofbeeld is. Hie zag hier 2 grote dekstienen die an de Zuudkaant tegen de iek leunden en an de Noordkaant op de grond leken te liggen. De 4 ziedstienen kwamen pas teveurschien toen e in 1918 de kamer blootlegde. Daordeur beoordielde’ het hunebed “in tamelijk oorspronkelijken staat”. “De eik staat er nog wel maar heeft door de tand des tijds ernstig geleden. De bliksem heeft de stam geheel uitgehold”. Net als D21 is de Staot vanof 1870 eigenaar.
(Bron: Atlas bij “De Hunebedden in Nederland”, dr.A.E.van Giffen, 1925)
Meer informatie over deze en andere hunebedden in Drenthe zie www.hunebedden.nl en www.hunebeddeninfo.nl
Tekst Hans Meijer
Fotografie Davado
