Verlaat Borger in oostelijke richting en na 1 km zie je op ca 100 meter rechts van de weg naar Buinen het hunebeddenpaar D28 /D29. Er staat een originele, maar in zeer verwaarloosde staat verkerende handwijzer. Zet de auto in de berm van de weg en loop langs het met gras begroeide pad naar het kleine hunebedterrein. Het zijn twee vrijwel evengrote hunebedjes. D28, op de bovenste foto, heeft drie dekstenen en nog alle 8 draagstenen en 2 sluitstenen. De meest oostelijke deksteen evenals de poortstenen ontbreken. In 1927 vond Van Giffen 2 spiralen van koperdraad in dit graf; de oudste metalen sieraden van Nederlandse bodem. D29 is nooit wetenschappelijk onderzocht.
D29 heeft twee grote en zeer platte dekstenen, waarvan er één in het graf is gegleden. Eén deksteen ontbreekt. Dit hunebed heeft echter nog wel twee poortstenen. De zij- en sluitstenen zijn met 10 stuks compleet. De twee dekstenen van D29 hebben mogelijk één geheel gevormd. Dit gaf ‘vakantieman’ Frits Bom in zijn boek “Het Mysterie van de Hunebedden” aanleiding tot de veronderstelling dat de hunebedbouwers over geavanceerde splijtingstechnieken hebben beschikt. Geavanceerd of niet, de meeste archeologen sluiten de mogelijkheid dat sommige stenen zijn gespleten niet uit. In ieder geval zijn de vrijwel perfect vlakke zijden van veel stenen bij tal van hunebedden op z’n minst opmerkelijk. De wijze waarop dat is gebeurd is echter onduidelijk. Het slaan van keggen in spleten en/of het afwisselend verhitten met vuur en afkoelen met water zouden mogelijke methoden geweest kunnen zijn.
Voorzieningen voor het publiek ontbreken bij dit hunebeddenpaar, maar een krans van omringende bomen geeft het hunebedterreintje waarop D28 en 29 liggen een knus karakter.

Locatie hunebed D29

Bezoek Professor van Giffen in 1918
Hoewel de derde deksteen en één poortsteen ontbreken verkeert dit hunebed volgens Van Giffen “in tamelijk goeden staat”. Ook is de voet van de dekheuvel nog aanwezig waardoor er volgens hem nog een goede voorstelling van de oorpronkelijke toestand is te maken. Hij is er verder zeker van dat de platte dekstenen 1 en 2 splijtstukken van dezelfde kei zijn. Net als D28 werd dit steengraf in 1871 eigendom van de staat.
(Bron: Atlas bij “De Hunebedden in Nederland”, dr.A.E.van Giffen, 1925)

Meer informatie over deze en andere hunebedden in Drenthe zie www.hunebedden.nl en www.hunebeddeninfo.nl
Tekst Hans Meijer
Fotografie Davado



