Aj Börger in oostelijke richting oetriedt, dan ziej nao 1 km op ca 100 meter rechts van de weg hen Bunen het hunebeddenpaar D28 /D29. der stiet een originele, maar in slim verwaarloosde staot verkerende haandwiezer. Zet de auto in de barm van de weg en loop langs het met gres begruide pad naor het kleine hunebedterrein. Het zint twie zowat geliekgrote hunebedties. D28, op de bovenste foto, hef drie dekstienen en nog alle 8 draagstienen en 2 sluutstienen. De miest oostelijke dekstien, net as de poortstienen ontbreekt. In 1927 vund Van Giffen 2 spiralen van koperdraod in dit graf; de aoldste metalen sieraoden van Nederlandse bodem. D29 is nooit wetenschappelijk underzöcht.
D29 hef twie grote en slim platte dekstienen, waorvan der ién in het graf gleden is. Ién deksteen ontbrek. Mar dit hunebed hef nog wal twie poortstienen. De zied- en sluutstienen zint met 10 stuks compleet. De twie dekstienen van D29 hebt meugelijk oet ien stien bestaon. Dit gaf ‘vakantieman’ Frits Bom in zien boek “Het Mysterie van de Hunebedden” anleiding tot de verunderstelling dat de hunebedbouwers over avanceerde splietingstechnieken beschikt hebt. Avanceerd of niet, de mieste archeologen sluut de meugelijkheid dat paartie stienen spleten zint niet oet. In elk geval zint de zowat perfect vlakke kaanten van veul stienen bij verscheiden hunebedden op z’n minst opmarkelijk. Mar de menier waor dat op gebeurd is, is ondudelijk. Het slaon van keggen in spleten en/of het ofwisselend verhitten met vuur en ofkoelen met water zulden mogelijke methoden west weden kund.
Veurzienings veur het publiek zint der niet bij dit hunebeddenpaar, mar een krans van umringende bomen gef het hunebedterreintie waor D28 en D29 op ligt een knus karakter.
Locatie hunebed D29
Bezuuk Professor van Giffen in 1918
Alhoewal de daarde dekstien en ién poortstien ontbreekt, verkeert dit hunebed volgens Van Giffen “in tamelijk goeden staat”. Ok is de voet van de dekheuvel der nog, waordeur der volgens hum nog een goeie veurstelling van de oorpronkelijke toestand te maken is. Hie is der wieder zeker van dat de platte dekstienen 1 en 2 splietstukken van dezelfde vlint zint. Net als D28 wuur dit stiengraf in 1871 eigendom van de staot.
(Bron: Atlas bij “De Hunebedden in Nederland”, dr.A.E.van Giffen, 1925)
Meer informatie over dizze en aander hunebedden in Drenthe zie www.hunebedden.nl en www.hunebeddeninfo.nl
Tekst Hans Meijer
Fotografie Davado
Vertaoling Willly Weerman
