Dit hunebedje ligt tegenover het natuurgebied de Zeijer Strubben, 100 meter rechts van de weg Zeijen – Peest, maar is van daar af niet te zien. Het hunebed ligt n.l. in een kuil. Het is niet moeilijk je de oorspronkelijke dekheuvel voor te stellen. Alleen de vier dekstenen zijn goed zichtbaar. Het hunebed werd omstreeks 1833 ontdekt en uitgegraven maar niet helemaal want de acht zijstenen en twee sluitstenen liggen nog grotendeels onder het zand. Mr. Lucas Oldenhuis Gratama, vooraanstaand Drents bestuurder en gedreven pleitbezorger voor het behoud van archeologische monumenten, redde het hunebed door het in 1857 voor f. 40,- van een keienhandelaar te kopen en aan de provincie over te dragen.
Langs de weg Zeijen – Peest stond sinds jaar en dag een originele “Van Giffen” handwijzer. Een paar grote zwerfkeien (die verder niets met het hunebed te maken hebben) en een naamplaquette markeren de ingang naar het hunebedterrein.
Bezoek Professor van Giffen in 1918
Kale heide en nog eens heide zo ver het oog reikt. Zo zag een groot deel van Drenthe er 80 jaar geleden uit. In een kuil op deze heide omgeven door een ronde omwalling trof Van Giffen dit complete hunebedje “in tamelijk goeden staat” aan: 4 dekstenen op 8 zij- en 2 sluitstenen. Het hunebed is in 1833 na z’n ontdekking onder een tumulus o.l.v. Petrus Hofstede, landdrost van Drenthe, ontbloot. De Provincie verwierf het eigendom in 1857 door aankoop van een particulier.
(Bron: Atlas bij “De Hunebedden in Nederland”, dr.A.E.van Giffen, 1925)
Meer informatie over deze en andere hunebedden in Drenthe zie www.hunebedden.nl en www.hunebeddeninfo.nl
Tekst Hans Meijer
Foto Davado en Hans Meijer
