Het Bijvoetpad is een route van 13,5 km, maar de route is in te korten in een route van 5,0 km. Klik hier voor de langere route…
Bezienswaardigheden: 6 hunebedden en 2 grafheuvels
Aantal uren: 1 uur
Startpunt: Hunebedcentrum, Hunebedstraat 27, 9531 JV Borger, Nederland, 0599-236374
Bijvoetpad
Start
1 Hoogteverschil
2 Heide en schapen
Wandel even door het natuurgebied en kijk of de geiten/schapen er zijn. Naast geiten of schapen is het typische Drentse landschap te verkennen: heide, zandverstuivingen en bomen. Ga daarna weer terug naar de zandweg en loop door tot u bij een fietspad komt.
Sla even rechtsaf de Steenakkersweg in en loop zo’n 100 meter door. Aan de rechterkant zie je de eerste grafheuvel en na zo’n 100 meter verder nog eentje. Ga daarna weer terug naar de hunebedden.
3 Grafheuvels
Na de hunebedden begroeven de prehistorische mensen hun doden in grafheuvels. Hier zie je twee grafheuvels uit de bronstijd.
4 Hunebedden D23, D24 en D25
Eerst zie je D25 liggen, de grootste van de drie, gebouwd van 13 zwerfstenen. Verderop liggen D23 en D24 waar veel stenen van missen.


Vervolg de weg en na 150 meter ligt aan je rechterhand het terrein met de hunebedden D21 en D22.
5 Hunebedden D21 en D22
Hunebed D21 is een prachtig hunebed vergroeid met een beuk. Dit hunebed is in 1918 onderzocht door van Giffen met als resultaat: 600 potten van het kenmerkende trechterbekeraardewerk. D22 ligt naast D21, maar is het kleinste nog bestaande hunebed. Ook dit hunebed is 1918 onderzocht met als resultaat 41 aardewerken potten.


Loop nog 200 meter door tot het einde van de weg en sla dan linksaf. Na 50 meter zie je aan je rechterkant een kunstwerk: De gewichtheffer.
6 Gewichtsheffer
Op afstand is het kunstwerk al te zien: een liggende maan op twee stenen. Deze bouw verwijst naar de hunebedden waar één deksteen ligt op twee draagstenen. De plaats en richting is geen toeval. Het beeld wordt verlicht bij zonsopkomst aan de oostkant en bij zonsondergang aan de westkant. De kunstenaar Ton Kalle beschrijft het kunstwerk als volgt:
“De taal van steen probeer ik op elementaire wijze bloot te leggen. Gevoelens als smaak, klank, spanning en emotie, die zich openbaren wanneer steen openbreekt krijgen door mij de mogelijkheid tot spreken in dit zware en ruwe aardse materiaal. Hiervoor is eenvoud, rust en stilte nodig. Ik hoop met u dat u dit gevoel voor schoonheid met mij kunt delen.”
Het beeld maakt deel uit van zeven grote beelden van zwerfstenen langs de Flintenroute.