In 1942 kwam het landschap onder de voormalige Zuiderzee door de droogligging tevoorschijn. Er kwam een bodem tevoorschijn zoals dat door de ijstijd was achtergelaten. Op de meeste plekken in Nederland is de bodem door de mens vele malen veranderd maar hier dus niet. Het is een oorspronkelijk landschap met veel keileem en keien.
P. van der Lijn was een van de grondleggers van de Nederlandse geologie begin vorige eeuw. Hij zag direct dat dit een uniek gebied was en de moeite waard van het bewaren en beschermen. Door zijn toedoen is een stuk land van 300 hectare beschermd. Dat gebeurde in 1954. Door de loop van de tijd is er in de omgeving een bosgebied ontstaan, het Urkerbos. Het beschermde gebied wordt vrijgehouden van bosgroei waardoor het nu een soort van eiland in een bos is. Doordat het een kwetsbaar gebied is is het afgesloten van het publiek. Het kan alleen bezocht worden op speciale dagen. In de acviteitenkalender van het Flevo-landschap wordt aangegeven wanneer dat plaats vindt (https://www.flevo-landschap.nl/).
Om geinteresseerden toch te kunnen laten zien wat er zoal tevoorschijn is gekomen bij de drooglegging van het gebied is de gesteentetuin in het Schokkerbos aangelegd door het FLevo-Landschap.
Meer informatie zie http://www.aardkundigewaarden.nl/digitaalzwerfstenenmuseum/gesteentetuinen/tuinen.php?tuin_ID=36
