Met ruim 150 medewerkers, (meer dan 100 vrijwilligers) en bijna 90.000 bezoekers per jaar gebeurt er van alles in en om het Hunebedcentrum. Ria Blom neemt u mee achter de schermen en volgt elke week iemand anders in zijn werk.
Deze keer gaat Ria lopen met Bert Knol …
In het spoor van … een veelzijdige gids
Met Bert kun je alle kanten op: een paar kilometer wandelen over de Hondsrug, een marathon lopen in Tromsø, gelegen in het Noors Noordpoolgebied, of een flinke fietstocht maken in het Hondsruggebied; met Bert kan het allemaal. Vandaag beperken we ons tot een mooie wandeling in de buurt van het Hunebedcentrum. Bert neemt ons mee naar de hunebedden en grafheuvels van Bronneger. We lopen door de oude veldgronden die ten noorden van Borger en ten zuiden van Drouwen en Bronneger liggen. Ergens onderweg ligt een flinke bult keien naast het pad. Het is een mooie aanleiding om even uit te weiden over het delven en kloppen van keien waarmee eind 19e eeuw veel mensen hun brood verdienden in deze contreien. Welk onderwerp ook ter sprake komt van keienkloppers tot pingoruïnes en van Harm Tiesing tot de IJstijden, Bert weet er iets over te vertellen.
Bert heeft 38 jaar gewerkt als leerkracht in het speciaal basisonderwijs. “Mooi werk was dat,” zegt Bert. Toen hij 3 jaar geleden is gestopt met zijn werk op school is hij op zoek gegaan naar een nieuwe invulling van zijn tijd. Hij is Noors gaan leren, traint voor zijn derde marathon en is vrijwilliger bij het Hunebedcentrum. Het vrijwilligerswerk vindt hij inspirerend en soms verrassend. Zo heeft Bert tot zijn eigen verbazing aardigheid in toneelspelen: hij is al eens te zien geweest als rendierjager tijdens de Nacht van mythen en legenden en hij heeft gespeeld in een toneelstukje over het meisje van Yde. Hij sluit niet uit nog eens als hunebedbouwer in het Oertijdpark rond te gaan lopen. Momenteel geeft hij vooral rondleidingen in het museum. Maar het liefst gaat Bert met bezoekers naar buiten.
Voordat we bij de grafheuvels en hunebedden aankomen, lopen we nog even de Bloemendellen in, ook wel Beuving’s zaandtie genoemd. Het geaccidenteerde heideveld is in bezit van Stichting Het Drentse Landschap. Vroeger, zo stelt Bert zich voor, hebben alle veldgronden in deze omgeving er zo uitgezien. De tijd lijkt hier even stil te hebben gestaan. Dan komen we aan bij de 2 grafheuvels aan de Steenakkersweg. Daar vlakbij liggen 5 hunebedden. Bert vertelt en haalt geplastificeerde kaarten uit zijn rugzak om het verhaal te verduidelijken. Op de weg terug praten we over het Drouwenerzand en wat hem betreft kunnen we ook nog even naar die prachtige grafheuvel langs de weg van Borger naar Drouwen lopen. Laat Bert maar lopen en laat hem maar vertellen.
