In het Oertijdpark groeien de rode klaver (Trifolium pratense) en de witte klaver (Trifolium repens), maar van het geslacht klaver (Trifolium) zijn in Nederland ook de volgende soorten te vinden: de Aardbeiklaver (Trifolium fragiferum), Akkerklaver (Trifolium aureum), Basterdklaver (Trifolium hybridum), Bochtige klaver (Trifolium medium), Draadklaver (Trifolium micranthum), Gestreepte klaver (Trifolium striatum), Hazenpootje (Trifolium arvense), Inkarnaatklaver (Trifolium incarnatum), Kleine klaver (Trifolium dubium), Liggende klaver (Trifolium campestre), Onderaardse klaver (Trifolium subterraneum), Perzische klaver (Trifolium resupinatum), Ruwe klaver (Trifolium scabrum) en Vogelpootklaver (Trifolium ornithopodioides). Sinds de middeleeuwen zou het hazenpootje zijn gebruikt als geneesmiddel tegen diarree.

Klaver
Klaverplanten zijn vaste of eenjarige planten met de eigenschap om stikstof te binden in hun wortels en worden ingezet als bodemverbeteraars. Zo’n 250 soorten behoren tot dit geslacht. De naam klaver komt van het woord glei wat smeren betekent. Deze naam zou verwijzen naar de nectar in de bloemen. De naam Trifolium wijst naar tri (=drie) en folium (=blad) en de naam verwijst dus naar de bladeren die uit drie deelblaadjes bestaan. Vers als gedroogd blad van de klaver is een goed veevoer. Bladeren kunnen ook in salades worden verwerkt. Van de bloeiwijze kan meel worden gemaakt, maar ook kan thee worden gezet van de gedroogde bloemhoofdjes. De nectar van de witte klaver (vaak met witte honingklaver en soms rolklaver) wordt klaverhoning gemaakt, de smaak is zacht en karamelachtig.

Rode klaver
In het wild is de rode klaver te vinden herkenbaar aan het klaverblad en de stengels die omhoog wijzen. De klaver is een vaste plant van 15 tot 50 cm hoog. De stengel is behaard en de bladeren hebben in het midden van het blad een lichtere kleur. Met roze tot rode bloemen bloeit de klaver van mei tot oktober. Vroeger werd de klaver gebruikt als voedergewas en is intussen weer in de belangstelling als stoppelgewas. Het gehalte blauwzuur is zeer laag.
Zowel de bloemen als de bladeren zijn eetbaar. De bloemen zijn lekker over een maaltijd heen gestrooid, denk aan stamppotten. In bloemenboter geven de bloemen een lekkere smaak, maar ook kleur. De stof fyto-oestrogeen uit de bloemen wordt gebruikt bij klachten van de overgang.

Witte klaver
De vaste plant heeft zijn naam witte klaver aan de witte bloemen te danken. De witte klaver is te vinden in bermen en graslanden. De naam repens wijst op de kruipende stengels van de witte klaver. De vaste plant is kaal en laagkruipend met stengels tot 50 cm. De klaver bloeit van mei tot oktober. De witte klaver komt oorspronkelijk uit het Mediterrane gebied en sindsdien met vee verspreid door Europa. De plant is zeer algemeen en groeit op zonnige plaatsen op verschillende bodems. De witte klaver is een voedzame veevoeder met hoge gehaltes eiwitten en mineralen voor begrazen en het maken van hooi, maar wordt ook gebruikt als bodembedekker bij tuinbouw en drachtplant voor bijen.

Klavertje vier
Het klavertje vier is te vinden bij de witte klaver, maar zeldzaam. Het krijgen of vinden van dit klavertje vier betekent sinds de middeleeuwen geluk door de vorm en de zeldzaamheid. De vorm (een soort kruis) zou volgens de legende staan voor hoop, vertrouwen, liefde en geluk. Het voorkomen van dit blad wordt geschat tussen 1 op de 1000 tot 1 op de 10.000. De te kopen klavertjevier is eigenlijk een klaverzuringsoort en voor echt geluk moet je dus zoeken!
