Het geslacht Veldkers (Cardamine) omvat ruim 150 soorten. De naam is afgeleid van het Oudgriekse woord ‘kardaminê’ wat verwijst naar kardamom: een Indiaas of Perzisch kruid. In Nederland vinden we de pinksterbloem (Cardamine pratensis), de kleine veldkers (Cardamine hirsuta), de bittere veldkers (Cardamine amara), de bolletjeskers (Cardamine bulbifera), de springzaadveldkers en de bosveldkers (Cardamine flexuosa). Enkele soorten zouden medicinale werking hebben. De planten zijn de waardplant van het oranjetipje.
De inheemse pinksterbloem is algemeen en dankt zijn naam aan de bloeiperiode rond eind april, de tijd rond Pinksteren. De plant met bladrozet kan 50 cm hoog worden. De bloemen hebben een prachtige roze kleur, soms wit. In graslanden, moerassen en bossen is deze plant te vinden. De Pinksterbruid uit het dorp werd vroeger met bloemen versierd en trok zingend en bedelend door de straten tijdens het voorjaarsfeest rond Pinksterren. Vroeger werd gedacht dat het geneeskrachtige werking had. Door de hoge waarden van vitamine C werd de plant vroeger gebruikt tegen voorjaarsmoeheid.
Kleine veldkers
Deze veldkers is eenjarig en kan 30 cm hoog worden. De bladeren en stengel zijn doorgaans groen, maar kunnen ook paars zijn. De bloeitijd loopt van maart tot mei. In de winter blijven de planten groen en is het hele jaar te vinden. De plant produceert meerdere generaties per jaar. Deze plant wordt gezien als onkruid en is te vinden op kalkachtige zanderige grond. De kleine veldkers is helemaal eetbaar. Inmiddels is het plantje een vergeten wintergroente met veel vitaminen en smaakt peperig vergelijkbaar met sterrenkers of tuinkers. De groente kan gegeten worden als broodbeleg, in salades en in stamppot.
Bittere veldkers
Deze overblijvende plant kan wel 45 cm hoog worden en bloeit van april tot juni met witte tot lichtpaarse bloemen. In Nederland is de plant te vinden aan de waterkanten, bij bronnen en in grienden.
Bolletjeskers
Deze overblijvende plant komt van nature voor in het midden en het zuiden van Europa. De plant wordt 60 cm hoog en bloeit van april tot juni met witte tot lichtpaarse bloemen. Met broedbolletjes en wortelstokken vermeerderd deze veldkers zich. Op vochtige, voedselrijke en kalkhoudende grond in loofbossen is deze veldkers te vinden. Deze soort is zeldzaam.
Springzaadveldkers
Deze tweejarige plant wordt 60 cm hoog en bloeit met witte bloemen van mei tot juni. Ook deze soort komt van nature niet voor in Nederland en kent zijn oorsprong in Midden-Europa. Langs rivieren, in grienden en onder heggen is deze soort te vinden op voedselrijk grond die goed doorlatend en vochtig tot nat is. Deze soort is zeer zeldzaam.
Bosveldkers
Deze veldkers is eenjarig, maar kan ook overblijvend of tweejarig zijn. De soort is langs sloten en beken te vinden, maar ook in loofbossen. De plant groeit op natte, voedselrijke grond en kan wel 40 cm hoog worden. Van april tot augustus bloeit de plant met witte bloemen.
