In het Oertijdpark is een hut van de zogeheten rendierjagers nagebouwd. Vanaf het eind van de laatste ijstijd trokken deze mensen door Noord-Nederland. De rendierjagers volgden de patronen van de rendieren aantrokken en hadden ze geen vaste verblijfplaats en woonden ze in hutten zoals deze, die redelijk snel te bouwen zijn. In Nederland zijn vondsten gedaan o.a. rond Ureterp.
Rendierjagers
Vanaf ongeveer 12.000 jaar geleden werd het weer warm genoeg voor bewoning. De rendieren waren de voornaamste bron van voedsel en materialen voor kleding en gereedschappen. Deze reconstructie is gemaakt met de materialen die ze toen ook hadden. Het ontwerp is gebaseerd op de archeologische resten en andere reconstructies. Van de hutten zijn cirkels teruggevonden van stenen en grote botten om de tentbekleding vast te zetten.
Voedsel van de rendierjagers
De rendieren waren een belangrijke voedselbron. Vermoedelijk waren de halfverteerde maaginhoud van het dier een bron van vitamine C. Om voedsel te kunnen opslaan zijn de rendieren waarschijnlijk in ijskoud water achtergelaten. Het bewijs hiervoor zijn de vondsten van rendierbotten verzwaard met stenen.
Het gereedschap van de rendierjagers
In de tijd van de rendierjagers werd vuursteen op verschillende manieren bewerkt. Hieronder zijn een paar werktuigen uit de tijde van de rendierjagers te zien.
Dankwoord
De reconstructie is gemaakt door Sebastiaan Pelsmaeker en Nikky Kruithof. Klik hier voor het artikel waarin stap voor stap wordt uitgelegd hoe de vuurplaats is gemaakt. We bedanken hen hiervoor Meer informatie op:
www.jura-archaeology.nl en www.remaininghistory.com.
Bronnen
ARTS, N. & J. DEEBEN, 1988. De opgraving, analyse en interpretatie van een Magdalénien nederzetting bij Sweikhuizen, provincie Limburg. Intern rapport AAC. Amsterdam.
