Met ruim 150 medewerkers, (meer dan 100 vrijwilligers) en bijna 90.000 bezoekers per jaar gebeurt er van alles in en om het Hunebedcentrum. Ria Blom neemt u mee achter de schermen en volgt elke week iemand anders in zijn werk.
Deze keer Chris van der Touw …
In het spoor van … een baliemedewerker
Voor een bezoeker van het Hunebedcentrum is de kans groot dat je Chris van der Touw tegenkomt. Hij is meestal te vinden in de buurt van de kassa, bij de ingang van de filmzaal of in de winkel. Vroeger wilde hij straaljagerpiloot of zeeman worden, hij is nu alweer 18 jaar in dienst van het Hunebedcentrum. Op papier is hij baliemedewerker maar in de praktijk is hij ook diegene die op zondagavond na een hevige regenbui even gaat kijken of alles in orde is bij het Hunebedcentrum. Hij voelt zich erg betrokken bij de plek waar hij al zoveel jaren met plezier werkt. De jong ogende Chris voetbalt in het derde elftal van Borger en heeft pas nog meegedaan aan de Hunebedloop. Binnenkort hoopt hij zijn 60e verjaardag te vieren.

In juli en augustus vliegen voor de baliemedewerkers de drukke dagen voorbij: entreekaartjes worden verkocht, bezoekers worden wegwijs gemaakt en er gaan veel souvenirs in de museumwinkel over de toonbank. Op rustige dagen wordt er wat schoongemaakt en leest Chris alles wat los en vast zit. Op dit moment een biografie van Lou Reed. Chris geniet van de spontane complimenten die hij krijgt van bezoekers. Hij heeft al heel veel verschillende mensen voorbij zien komen. Soms zijn het bekende Nederlanders zoals politici en sportmensen. Chris wordt daar niet anders van en zal ze zeker niet om een selfie vragen. ‘Die mensen zijn ook een dagje uit.’ Dezelfde nuchterheid en kalmte komt van pas als Chris in een volle filmzaal een technische storing moet oplossen. Het zal te maken hebben met zijn gecombineerde Drents-Indonesische achtergrond.
Vanochtend is het rustig in het Hunebedcentrum. Collega Els neemt de balie waar en Chris laat mij zijn favoriete object in het Hunebedcentrum zien: een steenkist. De steenkist is gevonden in Delfzijl en heeft dienst gedaan als graf. De steenkist is in zijn geheel, steen voor steen, overgebracht naar Borger. Chris verheugt zich op de nieuwe tentoonstelling die eind december klaar zal zijn en hoopt dat de steenkist daarin ook een mooi plekje zal krijgen. Zou Chris in een ander museum willen werken? Als hij echt moet kiezen dan het Rijksmuseum maar het liefst blijft hij tot zijn pensioen hier in Borger, in het Hunebedcentrum.