In de kop van de provincie Drenthe, vlakbij het dorp Roderwolde, ligt een stuk land dat in de volksmond het Stobbenven werd genoemd.
Dit terrein is te vinden op de grens van het Drents Plateau naar het veenweidegebied rond het Leekstermeer. Het gebied heeft zijn naam te danken aan de aanwezigheid van fossiele boomstronken, de stobben, die door oxidatie van het veen boven het maaiveld uitkwamen.
In juli 2008 werden tijdens werkzaamheden in de akkers vele stobben gevonden van 8000 jaar oud. Dit was de reden om het nog niet ontgonnen gebied te beschermen en uit te roepen tot aardkundig monument.
Het agrarisch gebruik van het land wordt sterk belemmerd door de stobben, en is daarom meestal alleen geschikt als weide voor jongvee. Het gebied ligt buiten de begrensde Ecologische hoofdstructuur.
Tijdens de herinrichting van de Eelder- en Peizermaden werd bij de kavelaanvaardingswerken in de zomer van 2008 een deel van de stobben opgeruimd. Tijdens deze werkzaamheden kwamen spectaculaire hoeveelheden stammen en stronken uit het veen te voorschijn.
De vondst leidde tot een onderzoek van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Het bleek dat de stobben voornamelijk bestaan uit dennen en een enkele berk en eik. Uit dateringsonderzoek blijkt dat de stobben in ouderdom varieerden van 7.000 tot 10.000 jaar . Eén van de aangetroffen eiken is 7.800 jaar oud en is daarmee de oudst bekende eik uit Nederland. Al met al zijn de houtrestanten restanten van een vroeg Holoceen, boreaal bos.
Met een gemiddelde leeftijd van zo’n 8000 jaar hebben we te maken met het oudste bosrestant van Nederland.
Gelukkig is er na de werkzaamheden een perceel van 1.5 hectare bewaard gebleven.
Tekst: website Provincie Drenthe
Foto’s Harrie Wolters en Provincie Drenthe
