In 1922 werd een venusbeeld gevonden door René de Saint-Périer in de grot Des Rideaux in Lespugue (Frankrijk): de Venus van Lespugue. Dit venusbeeld uit de Franse Pyreneeën raakte tijdens de opgraving beschadigd. In het Musée de l’Homme (Parijs, Frankrijk) wordt het beeld getoond aan het publiek.

Venus van Lespugue
Het venusbeeldje behorend tot het Gravettien is 14,7 cm hoog en is zo’n 26.000-24.000 jaar geleden gemaakt uit ivoor van de slagtand van een mammoet. Van alle venusbeelden lijkt dit venusbeeld wel de extreemste vrouwelijke rondingen te hebben, met name de grote borsten. Volgens Wayland Barber (1994) zou het beeldje het oudste bewijs van gesponnen draden weergeven. Het beeld toont een rok hangend vanaf de heupen waarvan de uiteinden gedraaide vezels met rafels tonen.

Replica
In de museumwinkel van het Hunebedcentrum is een prachtige replica van het Venus van Lespugue te koop. Hij is gemaakt door Ateliers MTW in Groningen. Deze natuurgetrouwe replica van hoogwaardige epoxyhars is het resultaat van vele uren minutieus handwerk. De replica staat bekend onder G-10 en de replica heeft zonder sokkel een hoogte van 11,0 cm en breedte van 4,1 cm.
Bronnen
WAYLAND BARBER, E., 1994. Women’s Work: The First 20,000 Years: Women, Cloth, and Society in Early Times, W. W. Norton and Company, p. 44.