In het Westen van Turkije, niet ver van Denizli, liggen de wereldberoemde kalkterrassen van Pamukkale. Door heetwaterbronnen borrelt continu heet water met kalk en koolzuurhoudend materiaal naar boven. Dit wordt afgezet in de vorm van spierwitte kalkterrassen (dit wordt ook wel travertijn genoemd). Vanwege het hete water is deze plek al heel lang een locatie waar mensen een bad nemen. De oude Grieken en Romeinen hebben daarom op deze plek een stad gesticht, een soort van kuuroord. Deze stad heet Hierapolis. Naast de stad ligt een indrukwekkende necropolis (een begraafplaats of dodenstad) met een enorme hoeveelheid sarcofagen en grafmonumenten. De combinatie van de kalkterrassen met de Grieks/Romeinse stad met een necropolis is zeer de moeite waard om te bezoeken en staat dan ook zeer terecht op de UNESCO Werelderfgoedlijst.

Pamukkele, een uniek kalksinterplateau (travertijn)

Door kalk en kalkzuurhoudend water wordt iedere dag opnieuw een klein wit laagje travertijn afgezet. Het water heeft een temperatuur vanuit de bron van 35°C en bij het afkoelen zetten zich kalkachtige bestanddelen af. Het sterk kalkhoudende water loopt er via een groot aantal terrassen van een helling. Uit het warme water (35°) slaat calciumcarbonaat neer en zo worden dikke pakketten kalk langs de terrassen afgezet en worden de witte terrassen gevormd (tekst Wikipedia).
Vanwege de bijzondere eigenschappen, vooral door de temperatuur, werd dit gebied al voor de jaartelling gebruikt als kuuroord.
Vanaf de kalksinterterrassen (travertijn) heb je een prachtig uitzicht over de omgeving.

Hierapolis, een Grieks/Romeins kuuroord

Hierapolis werd gesticht in de tweede eeuw v.Chr, dus in de hellenistische tijd (de Griekse periode) maar behalve de fundamenten van de Apollo-tempel stammen de ruines uit de Romeinse tijd toen de stad als een kuuroord werd uitgebouwd. De naam Hiera is afkomstig van de vrouw van Telephos, de man die uit dank voor zijn genezing door Achilles de Grieken de weg wees naar Troje. Bij de verovering van de stad door de Romeinen (129 v.Chr.) werd de naam verkeerd geinterpreteerd als ‘heilige stad’ (Grieks hieros – heilig) vanwege de vele tempels.

De Romeinse baden fungeren nu als museum. Verder is er nog een prachtig theater dat nog altijd gebruikt wordt, zuilengalerijen en restanten van gebouwen.

Het Romeinse theater. Het wordt nog altijd gebruikt voor voorstellingen.

Hoofdstraat van Hierapolis

Achter het museum begint de 1200 meter lange hoofdstraat die aan beide zijden geflankeerd werd door een zuilengang met winkeltjes. Aan het begin en aan het einde van deze straat stond een triomfboog. De noordpoort, gebouwd ter ere van keizer Domitianus (81-96 na Chr.) verkeert nog in goede staat.

De 1200 meter lange hoofdstraat
Langs de hoofdstraat staan diverse gebouwen en zuilengalerijen

De Necropolis (dodenstad) van Hierapolis

Het meest opvallende gedeelte van Hierapolis is de uitgebreide necropolis (begraafplaats/ dodenstad) met meer dan 1200 graven. Vele tomben stammen nog uit de hellenistische tijd. Het was hier gebruik dat er een bepaalde som geld werd betaald om de graven te onderhouden. Er zijn vele soorten graven te vinden. De meeste hebben bijzondere inscripties.

Overal waar je loopt zie je sarcofagen en bijzondere grafmonumenten. In totaal meer dan 1200

In 1354 is tijdens een zware aardbeving de stad zwaar beschadigd. De stad is daarna nooit meer opgebouwd.

Nog enkele tientallen jaren geleden stonden bovenop het kalkterras bij het huidige museum hotels met zwembaden. Het water stroomde niet meer over de kalkterrassen omdat al het water in de zwembaden nodig was. Daardoor zag het gebied er niet meer mooi uit en nam de hoeveelheid toeristen af. De regering heeft toentertijd besloten dat alle hotels weg moesten. Dat is intussen gebeurd. Nu ziet er het weer mooi uit. Een goede beslissing van de overheid.

Er vinden nog altijd opgravingen plaats in het gebied. Dat gebeurt al vele jaren door Italiaanse archeologen.

Vorig artikelAgrimonie – vroeger een medicijn voor de ogen
Volgend artikelTulum, een van de meest gefotografeerde mayasteden van Mexico
Harrie Wolters is algemeen directeur van het Hunebedcentrum.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.