Met ruim 150 medewerkers, (meer dan 100 vrijwilligers) en bijna 90.000 bezoekers per jaar gebeurt er van alles in en om het Hunebedcentrum. Ria Blom neemt u mee achter de schermen en volgt elke week iemand anders in zijn werk.
Deze keer gaat Ria op bezoek bij financieel medewerker Sabine …
In het spoor van … een financiële duizendpoot
In 1989, bijna dertig jaar geleden, komt Sabine Oving als piepjonge stagiaire werken bij het Hunebedcentrum. Het Hunebedcentrum is dan nog een klein museum met een paar vaste medewerkers en een aantal enthousiaste vrijwilligers. In het museumcafé staan vier tafeltjes, op mooie dagen wordt een terras in de boomgaard achter het museum geopend. Sabine doet secretaressewerk, typt briefjes voor de directeur op een typemachine, notuleert, archiveert en doet de bestellingen voor het museum. Ook doet ze de afwas van het café en net als alle andere medewerkers helpt ze bij de dagelijkse schoonmaak. Nu zijn de tijden veranderd, is het Hunebedcentrum uitgegroeid tot een museum van formaat en concentreert Sabine zich alleen nog op de financiële kant van het Hunebedcentrum. Sabine houdt can cijfertjes. 26.931 bezoekers zijn er al geweest dit jaar, 1000 facturen heeft ze al ingeboekt, om maar wat getallen te noemen.
Drie dagen per week deelt Sabine een ruim kantoor met office manager Michelle. Op Sabine haar bureau ligt een keurige stapel facturen te wachten op betaling. In de boekenkasten langs de wand staan ordners met labels als Inkoopboek, Personeelszaken en Kassa. Naast Sabine haar computer staan een klein beeldje van de Drentse Bartje, een in 3D geprint mammoetje en er liggen een paar fossielen. Sabine is onder meer verantwoordelijk voor de salaris uitbetalingen, voor de BTW aangifte en voor alles wat te maken heeft met facturen. Ze doet dit alles even nauwkeurig: een verschil van 10 cent op de eindbalans wordt tot op de bodem uitgezocht.
Sabine vertelt graag over de gang van zaken in het Hunebedcentrum in de jaren negentig. Haar kantoortje was 3 bij 3 meter groot en deelde ze met 2 collega’s. Op vrijdagmiddagen om 5 uur was het werk helemaal af, iets wat vandaag de dag ondenkbaar is. Een medewerker ging dan bij de lokale snackbar iets te eten halen en de vrijdagmiddag borrel kon beginnen. Op rustige dagen gingen de medewerkers tijdens de lunch een potje kaarten. Van het secretaressewerk rolde Sabine in de financiële wereld van het Hunebedcentrum. Ze ging de voorraadadministratie en de omzet van het Hunebedcentrum bijhouden. Niet in het digitale boekhoudprogramma Exact, alles werd met de rekenmachine berekend. Met de verhalen van vroeger wil Sabine niet de indruk wekken dat vroeger alles beter was. De saamhorigheid onder het personeel is er nu ook, net als de gezelligheid. En de cijfertjes zijn tot Sabine haar tevredenheid hoger dan ooit.
