Tot het geslacht Colchicum horen meerdere soorten van vaste planten. De naam is af te leiden van een Griekse streek Colchis. De soorten zijn knolgewassen met een lange bloembuis. In het najaar bloeien de meeste soorten en komen pas in het volgende voorjaar komen de vruchten en bladeren. In Nederland komt inmiddels de zeldzame herfsttijloos (Colchicum autumnale) voor, maar oorspronkelijk is de plant te vinden langs de Middelandse Zee en West-Azië. De plant neemt af in aantal en staat op de Nederlandse Rode lijst. De naam wijst op het gebrek aan bladeren tijdens de bloei in de herfst.
Gebruik van vroeger tot nu
Vroeger werd de plant gebruikt als middel tegen geelzucht in de volksgeneeskunde. Ook werd het plantje in de middeleeuwen gezien als een toverkruid. Het dragen van de knol zou helpen tegen de pest en kiespijn. In de plant (zaden, bloemen, knol) zit een sterk gif: colchicine. Deze stof was bekend als ontstekingsremmer en werd gebruikt in de behandeling tegen kanker. Inmiddels wordt de stof verwerkt tot demecolcine die sporadisch wordt gebruikt. Vandaag de dag wordt de stof wel gebruikt bij hartziektes.
