Tumulus 2 op de Kamperesch heeft de naam de dame van Weerdinge gekregen en ligt aan de noordelijk kant van groep grafheuvels op de Kamperesch. Het graf behoort tot de Elpcultuur en is te plaatsen in de middenbronstijd, zo’n 1.300 v.Chr. Van Giffen heeft de grafheuvel in 1926 ontdekt.
Grafheuvel met een graf en vier bijzettingen
De grafheuvel was opgebouwd uit plaggen met erom een krans van palen met een diameter van 12 meter. Het graf in het midden bestond uit een boomkistgraf omgeven door een cirkel van stenen. Het centrale graf leverde geen vondsten op en was waarschijnlijk al leeggeroofd. Om het centrale graf lagen nog vier graven. De noordelijkste van deze graven leverde als enige vondsten op: het graf van de dame van Weerdinge. De lengte van het graf maakte duidelijk dat het om een volwassene ging en de grafgiften lieten zien dat het waarschijnlijk een vrouw was – menselijke botten of lijksilhouet zijn niet bewaard gebleven.
Grafgiften
De rijke grafgiften zijn de reden dat we spreken over de dame van Weerdinge: een halsketting met 13 barnstenen kralen, bronzen armband, ring van bronsdraad en vier mantelspelden, waaronder een paar ‘radnadeln’. Bijzonder is dat aan een van twee ‘radnadln’ een wollen lint zat. Deze spelden zijn zo bijzonder dat deze vrouw waarschijnlijk niet tot de Elpcultuur behoorde, maar de Hugelgraberkultur. Haar oorsprong zou liggen in het gebied rond de Weser.
Von Benutzer Schnargel – Selbst angefertigt, Bild-frei, Link.
Bezoek
Van de grafheuvels is nog eentje te herkennen, namelijk op de overgang van Meerbosweg naar Weerdingerzandweg.
Bronnen
http://www.historisch-emmen.nl/wijken_buurten/weerdinge/we-18.htm#De%20dame%20van%20Weerdinge
