Door een extreme droogte is in Spanje de Dolmen van Guadalperal tevoorschijn gekomen. Het monument is in 1963 verdwenen in het water van het Valdecañas reservoir — een waterbergingssysteem aangelegd onder het regime van Franco. Daarna is het nooit meer gezien totdat een paar jaar geleden het water ging dalen. Nu ligt het monument geheel droog en is weer te bezoeken.
Het monument bestaat uit 93 menhirs. Het wordt door sommigen wel de Spaanse Stonehenge genoemd maar dat klopt eigenlijk niet want het is een totaal andere constructie.
De Dolmen de Guadalperal is een begraafplaats geweest dat is gebouwd en gebruikt tussen 4000 en 2500 v.Chr.
Oorspronkelijk was er waarschijnlijk een grafheuvel overheen gebouwd met een ingang met daarin een kamer.
Op een van de menhirs is een slingerende lijn te zien. De vraag is wat voor betekenis hieraan moet worden toegekend. Er wordt gezegd dat het een eerste vorm van cartografie kan zijn. De slingerende lijn zouden namelijk de meanders van de rivier de Taag kunnen voorstellen die in de directe omgeving loopt.
Echter, andere wetenschappers zeggen dat het een slang moet voorstellen met een hoofd in de vorm van een driehoek, iets wat vaker wordt gevonden op Europese megalithische monumenten.
Wat te doen als het water weer gaat stijgen?
De culturele organisatie Raíces de Paralêda is een online petitie begonnen met de wens om het monument uit het waterbassin te halen voordat het water weer gaat stijgen. Maar voordat zoiets kan plaatsvinden moet het monument eerst goed worden gedocumenteerd en met 3d-technieken worden vastgelegd.
Dit monument is niet de enige die onder water ligt. Er zijn in de omgeving van de Taag meer monumenten bekend zoals Guadancil die iets verderop ligt.
Wat in ieder geval duidelijk is door dit herontdekt megalithisch monument en de anderen die ook bekend zijn is dat de rivierbedding van de Taag een plek was waar in het neolithicum mensen woonden en monumenten bouwden. Dit gebeurde allemaal tussen 6000 en 4000 jaar geleden.
