De dolmen van Sulette bevindt zich in Saint-Hilaire-la-Forêt , in het Franse departement Vendée niet ver van Nantes (ten noorden). In de omgeving liggen nog een aantal interessante monumenten uit het neolithicum.
Het monument is voor het eerst beschreven in 1862 door Ferdinand Baudry. Het is in de jaren negentig van de vorige eeuw volledig onderzocht, opgegraven, gedemonteerd en weer in elkaar gezet (tussen 1989 en 1994) door Robert Cadot.
Het is een kleine dolmen van het type Angevin met een lage triliton (twee dragende stenen met een draagsteen) die uitkomt op het zuidoosten. De stenen zijn van zandsteen, graniet en kalksteen.
Tijdens de opgravingen van 1989 tot 1991 door R. Cadot werd geen spoor van een stenen heuvel gevonden, wat suggereert dat het hunebed bedekt was met aarde. Tijdens deze opgravingen werd het monument volledig ontmanteld en weer in elkaar gezet om de structuur te versterken. De stenen muurtjes die de tussenruimten tussen de draagstenen van de kamer vullen zijn het resultaat van een keuze voor restauratie die niet gebaseerd is op archeologische gegevens. Dat geldt ook voor de losse stenen die het monument omringen.
De ontdekte archeologische artefacten bestaan uit scherven van aardewerk.
In de directe omgeving liggen nog enkele interessante dolmen. Zoals die van Pierres Folles du Plessis, Frebouchere en la cour du Breuil
