Een deel van de IJzerwerkgroep ging het experiment aan om een oven te bouwen en vervolgens met wind gestookt ijzer te maken uit lokaal ijzeroer.
Zaterdag 17 oktober 2020
Allereerst is de oven opgebouwd. Vervolgens is een scherm geplaatst op de windrichting Noord West als verwachte windrichting voor zondag. De blaasbalg is als noodoplossing alvast aangesloten voor de volgende dag. Tot slot is op zaterdag de oven voor gestookt.
zondag 18 oktober 2020
De wind bleek gedraaid te zijn naar Zuid West dus daardoor is het scherm aangepast naar een andere windrichting. Het lukte om de oven op te stoken met hout en behulp van windkracht. Vervolgens draaide de wind af en toe en daardoor werkte het scherm soms niet. Nadat de oven was gevuld met houtskool, bleek de weerstand in de oven te groot voor de windkracht. Na windkracht 1 a 2 bij regen, ontstonden er windstoten van windkracht 3. Door de wisselvallige windkracht en het draaien van de wind is het experiment stoken met wind stilgelegd.
Vervolgens hebben we de laatste ringen leem op de oven aangebracht. De hoogte was ongeveer 1,10 meter.
Om 9:30 uur is er gestart met het stoken van de oven met luchttoevoer via de blaasbalg. Het ijzerhoudende zandgesteente werd verkleind.
Om 11:30 uur. is gestart met de eerste ertsgang. Na 25 ertsgangen was het 14:37 uur. Na schatting is er ongeveer 15 kilo erts ingegaan. Om 15:00 uur oven opengemaakt.
Resultaat:
He resultaat is een gevloeide slak waardoor we weten dat de luchttoevoer en temperatuur goed waren. Waarschijnlijk bevat het gesteente minder ijzer dan verwacht. Daardoor hadden we kleine stukjes magnetische wolf, vergelijkbaar met dat wat uit het lokale oer komt, in het resultaat.
Conclusies:
Door het experiment weten we dat wind kan werken wanneer er voldoende is (in ieder geval meer dan windkracht 3), en de wind stabiel uit 1 richting komt. Bij een volgend experiment met wind hebben we drukmeters nodig en het liefst drukverschil meters om meer informatie te kunnen verzamelen.
Tekst en foto’s Bert Jager
