In Micronesië ligt op het eilandje Pohnpei (voorheen Ponape) op bijna 2000 km ten noordoosten van Nieuw Guinea een merkwaardig ruïnecomplex van 75 hectare groot, Nan Madol. Deze ruïne bestaat uit 99 kleine eilandjes met de resten van gebouwen die opgetrokken zijn uit blokken basalt en koraal. De gebouwen bestaan uit paleizen, tombes, huizen en tempels. Ze zijn gebouwd door de Saudeleur dynastie, een levendige periode in de pacifische eilandcultuur. Sommige bouwwerken staan in het water, en er is zelfs een tunnel die geheel onder water door naar de zee loopt. Uit onderzoek blijkt dat de meeste structuren gebouwd zijn tussen 1200 en 1500 n.Chr. Er wordt geschat dat op het hoogtepunt in 1628 25.000 mensen woonden in het gebied.
Nan Madol staat op de Unesco Werelderfgoedlijst.
Enorme blokken basalt
De muren van de gebouwen zijn tot 15 meter hoog en 5 meter dik. Het gemiddelde gewicht van elke steen is 5 ton, en enkele wegen 50 ton. Men schat het totale gewicht van de zuilenconstructie van de stad op 750.000 ton.
Het gebied werd doorkruist door kanalen, die bij vloed werden bevaren. De kanalen waren bijna 10 meter breed en 1,5 meter diep. De kanalen zijn vandaag-de-dag dichtgeslibd.
Mogelijke steengroeven rond het eiland zijn geïdentificeerd, maar de exacte oorsprong van de stenen die bij de constructie van Nan Madol zijn gebruikt moet nog worden bepaald. Er zijn geen steengroeven in de directe omgeving, dat betekent dat de stenen moeten zijn vervoerd naar de huidige locatie. Wat ongelooflijk is, omdat de bouwers deze taak zonder katrollen, hefbomen of metalen hulpmiddelen hebben moeten doen.
In de directe omgeving liggen nog een aantal complexen. Als je het hele gebied beziet dan gaat het om 18 vierkante kilometer. Dat is dan inclusief een gebouw op het koraaleiland Temwen, enkele andere kunstmatig gecreeerde eilandjes en de Pohnpei kustlijn.
