Harry Wibier (geboren in 1969) is maatschappijhistoricus en afgestudeerd in de informatica. Maar activiteiten op het gebied van journalistiek en organisatie zijn hem ook niet vreemd. Verder schrijft hij SEO-teksten (search engine optimization-teksten, dwz teksten die snel door een zoekmachine als Google gevonden worden). Verleden jaar verruilde hij de stad Rotterdam als woonplaats met Vorden in de Achterhoek om dichter bij de natuur te zijn.
Buiten zijn werk is er nóg een activiteit die hem boeit en bezighoudt: het schilderen van voorstellingen die met de prehistorie en dan met name met de hunebedden te maken hebben. Van deze afbeeldingen maakt hij dan weer prints op shirts, stickers, onderzetters tot dekbedhoezen aan toe. Eigenlijk leidde zijn hobby dus toch weer tot werk.
Hij schrijft zelf: ”Mijn fantasie ging bij het hunebed in Valthe op de loop (rond het jaar 2000). De zon stond laag en wierp een rode gloed over de stenen. Overal herfstkleuren. Het was een prachtig gezicht. In die sfeer bedacht ik dat het bouwwerk waar ik bij stond ouder is dan de piramides in Egypte. En dat zich hier ooit taferelen afgespeeld hadden die niemand zich tegenwoordig nog kan voorstellen. Ik dacht aan verloren contacten met het dodenrijk en aan geheimzinnige rituelen. Daarbij probeerde ik me voor te stellen hoe de pracht, de mystiek en het verleden van een locatie als deze verbeeld konden worden. Niet veel later schilderde ik mijn eerste hunebed. Vele volgden. En ik ging er blogs over schrijven. Zo raakte ik steeds meer verzeild in de steentijd en kunst.”
Meer kunst volgde
Interesse in kunsttekenen en schilderen had Harry van jongs af aan; vele technieken past hij toe, in de loop der jaren eigengemaakt door het volgen van cursussen. Inspiratie doet hij op tijdens vakanties met zijn gezin: “Vooral een vakantie naar Bretagne heeft mijn belangstelling enorm aangejaagd. De omvang, schoonheid en hoeveelheid van neolithische locaties daar is haast niet te bevatten. Niet lang daarna heb ik een camper gekocht om met mijn gezin door Schotland naar de Orkney Eilanden te reizen. Ook dat was een geweldige vakantie. Sindsdien is het ieder jaar wel raak. Mijn vrouw en kinderen vinden de prehistorie gelukkig ook interessant en kunnen keer op keer weer interesse opbrengen voor de plekken waar ik hen mee naartoe neem. Zolang ik het maar doseer. “
In zijn blogs heeft Harry het over kunst in de prehistorie, recensies van boeken die over de prehistorie gaan en over zijn eigen werk waarin hij zich bv. door Klimt heeft laten inspireren, maar waar weer de prehistorie als basis dient. Venusbeeldjes, sierbijlen van steen, bezoek aan musea, veel onderwerpen passeren de revue.
Tot zijn spijt kreeg de Prehistorie weinig aandacht in zijn studietijd, inmiddels is zijn meer dan gemiddelde interesse uitgegroeid tot passie. Harry hierover: “De geschiedenis vanaf de Griekse beschaving lijkt wat dat betreft veel meer aandacht te krijgen. Ook als ik vrienden en bekenden spreek merk ik veel onbekendheid met het onderwerp.” Af en toe bezoekt hij de website ‘Hunebeddennieuwscafé’ en het Hunebedcentrum zelf heeft hij ook bezocht; Harry is onder de indruk van de toegankelijke wijze waarop het Hunebedcentrum de kennis over de prehistorie inzichtelijk maakt voor een groot publiek.
In het kader van het kunstproject ‘Inktober 2020’ maakte Harry 30 pentekeningen van Drentse hunebedden. Toen de coronaregels nog soepeler waren verleden jaar, heeft hij aan twee tentoonstellingen meegewerkt. Hij heeft (nog) geen eigen galerie.
Meer over hem, zijn kunst en de voorwerpen met hunebedafbeeldingen (of andere afbeeldingen) is te vinden op de site dolm.nl. De afbeeldingen in dit artikel zijn ook op de website te vinden en mochten van Harry gebruikt worden.
Harry Wibier, info@dolm.nl, (0031)0624987624, website: dolm.nl
