Phaistos (ook wel Festos genoemd) is na Knossos het beroemdste archeologische complex op Kreta. De plaats werd al in het neolothicum en vroeg-Minoische tijd bewoond. Rond 1900 v.Chr. is het Oude Paleis gebouwd. Net als Knossos werd het paleis vernietigd bij een grote aardbeving rond 1700 v.Chr.. Het werd daarna opnieuw opgebouwd. Echter in 1450 v.Chr. werd het verwoest.
Phaistos werd in de bronstijd opnieuw bewoond en groeide uit tot een bloeiende Griekse stad, totdat de plaats werd weggevaagd door Gortina in de 2e eeuw v.Chr.
Phaistos is opgegraven door Italiaanse archeologen sinds Federico Halbherr in 1900 begon met de eerste opgravingen. De opgravingen toonden aan dat het plattegrond van het gebied veel overeenkomsten vertoond met Knossos.
Een indrukwekkende toegang aan de westzijde leidt naar de centrale hof, heiligdommen en voorraadkamers bevinden zich naast elkaar, ontvangskamers in het noorden, werkplaatsen in de noordoostelijke vleugel en huizen daarnaast.
Een van de beroemdste vondsten in het complex is de schijf van Phaistos. Het is gevonden in 1908. De schijf heeft een diameter van ongeveer 16 centimeter en is ongeveer 16-19 mm dik. Het is gemaakt van aardewerk, waarop aan beide zijden in een spiraalvorm met stempeltjes pictogrammen zijn ingedrukt. Het is niet bekend in welke taal het is geschreven en dus ook niet bekend wat er op staat. Daarom is ook de herkomst onzeker. Het object is gedateerd tussen 1700 en 1600 v.Chr. en is momenteel te zien ni het Archeologisch Museum in Iraklion.
