Het is nog ruim voor zonsopkomst als een viertal Nederlanders voor een hekwerk staat in het Zuid-Spaanse Andalusië. Achter de omheining liggen de twee hunebedden van Antequera. Het zijn grote exemplaren, met het zanddek er nog op. Vooral de fotografen trappelen van ongeduld. Het zijn Karin en Bart Broekhuijsen. Karin is de fotograaf van het in 2019 uitgebrachte fotoboek ‘Ode aan het hunebed’. Karin en Bart worden geflankeerd door Reinout van den Born en Grieta Spannenburg, de twee tekstschrijvers van het boek.
Een dag eerder hebben we het boek overhandigd aan twee medewerkers van het terrein. Het wordt men al snel duidelijk dat we alles willen weten van de Spaanse hunebedden en ook graag kennis over de Drentse hunebedden willen delen. We krijgen daardoor al snel het aanbod om de volgende ochtend om 8 uur, een uur voor opening, de prehistorische bouwwerken te bekijken en vast te leggen. Door de beveiliger van dienst worden we die zaterdagochtend on-Spaans stipt binnengelaten. De zon zal over ongeveer 40 minuten vanachter de bergen aan de overzijde tevoorschijn komen. De locatie is wonderlijk. De hunebedden liggen aan de flanken van een omvangrijk bedrijventerrein, terwijl in de verte de natuur zich toont als prachtige bergketen in de vorm van een liggende reus; de Peña de los Enamorados. Het ene hunebed, dolmen de Menga, ligt exact met zijn ingang richting de reus. Het is een vrij breed hunebed waar je gemakkelijk met meerdere mensen in kunt staan en met achterin een diepe put. Het andere hunebed, dolmen de Viera, bestaat uit een hele lange gang die aan het einde nog een stukje verlengd is door een kleine kamer. Deze kamer vormt het hart van het hunebed. Tijdens het lente- en herfstpunt komt het eerste zonlicht van de dag linea recta de kleine kamer in.
Wij waren er op 2 oktober en ook nu nog ging een prachtige straal tot bijna dat punt. Terwijl Karin en Bart zich verliezen in het zoeken van de prachtigste standpunten, en er een luchtballon in de verte stil hangt, blijven wij praten met de beveiliger. Die er heel veel van weet. Wij kunnen hem vertellen dat de stenen in Drenthe met het ijs tijdens de een na laatste ijstijd zijn meegekomen en de Drentse hunebedden nagenoeg allemaal zijn gerestaureerd. Hij op zijn beurt verhaalt over de stijgende waardering voor de hunebedden in Spanje. Entree hieven ze nog nooit, maar dat zit er wel aan te komen. Er wordt ook veel onderzoek gedaan, onder andere naar een heuvel waar we vanaf onze plek tegenaan kijken. Daar zou best eens een hunebed in kunnen liggen. Voor die heuvel ligt het binnenkort te openen hunebedcentrum van Antequera en daarin komt onze ‘Ode aan het hunebed’ nu ook terecht.
Ode aan het hunebed aanschaffen? Dat kan bij het hunebedcentrum.
Ode aan het hunebed, Karin Broekhuijsen, uitgeverij Koninklijke Van Gorcum
