Een centraal onderdeel van de nieuwe Stonehenge tentoonstelling in het British Museum in Londen zal het “Stonehenge van de zee” zijn. De verbazingwekkende cirkel, bekend als Seahenge, bestaat uit de omgekeerde wortels van een eik, omringd door 54 palen. Het precieze doel ervan is onduidelijk, maar deskundigen speculeren er op dat er lijken op werden gelegd, zodat aasvogels zich tegoed konden doen aan het vlees.
De henge staat ook bekend als Holme I, naar het dorp Holme-next-the-Sea in Norfolk waar hij in 1998 werd ontdekt door John Lorimer, een amateurarcheoloog. De henge werd uitgegraven om het hout te beschermen tegen blootstelling aan zuurstof en zeewater, nadat het vier millennia lang in een laag turf had gelegen.
“Als Stonehenge een van ’s werelds meest opmerkelijke overgebleven oude steencirkels is, dan is Seahenge het equivalent in hout” zei Dr Jennifer Wexler, projectcurator van de tentoonstelling. “Maar omdat het pas in 1998 werd herontdekt, is het nog steeds relatief onbekend.”
Onderzoekers geloven dat de henge een spirituele betekenis had en dat de open “doorgang” naar de cirkel op één lijn staat met de midzomerzon. Bezoekers van de tentoonstelling in het British Museum, die loopt van 17 februari tot 17 juli, kunnen door de genoemde doorgang naar binnen.
Text Alun Harvey
Vertaling: Hans Meijering
