Rawhide is een ongelooide dierenhuid vergelijkbaar met perkament. Rawhide is lichter van kleur dan traditioneel plantaardig gelooid leer. In tegenstelling tot leer is rawhide gevoeliger voor water. Als rawhide nat wordt, wordt de grondstof zachter en rekt uit. Voorkomen van dit proces lukt via het waterdicht maken van de grondstof. Droge rawhide is niet plooibaar.
Het proces
Voor het maken van rawhide gebruik je huiden van runderen (wild of gedomesticeerd) of herten. De eerste stap is het verwijderen van de haren, het vlees en de vetten. De huid wordt opgespannen op een frame voordat het gedroogd wordt. Het eindproduct is een hard en doorschijnend materiaal. Door het materiaal nat te maken vorm je het opnieuw. Je kan het materiaal de gewenste vorm geven en opnieuw laten drogen. Buigzamer kan het worden door het te bewerken – in meerdere richtingen buigen, wrijven over een paal of soms traditioneel door te kauwen. Rawhide maak je waterdicht door het materiaal in te olieën of te vetten.
Gebruik van vroeger tot nu
Rawhide is gebruikt voor zwepen, trommelvellen en lampenkappen, maar vandaag de dag kennen we het vooral van kauwbotten voor honden. Rawhide is duurzamer dan leer bij voorwerpen die sluiten. De hardheid en vormbaarheid van rawhide maken deze grondstof voor sommige spullen meer geschikt dan leer. De ongelooide huid is onderdeel van het bedekken van zadelbomen als ze nat zijn – het versterkt de houten boom door zeer strak aan te spannen als het opdroogt en kan tegen slijtage tijdens rodeosporten. Rawhide is het materiaal voor de steun op een houten boog. De steun voorkomt dat de boog breekt door een deel van de trekspanning op zich te nemen. Bogen van zwakkere houtsoorten (berk of kersen) hebben meer baat aan een rug van ongelooide huid. Zachte hamers zijn gemaakt van gerolde ongelooide huid gedrenkt in schellak. Zachte hamers gebruik je voor het bewerken van zachte metalen zodat ze niet beschadigen, denk aan juweliers, reparateurs koperblazers, ketelmakers, enz.
Traditionele laarzen van gaucho’s zijn gemaakt van rawhide van benen van paarden. Deze Zuid-Amerikaanse cowboys villen de huid van het dier en trekken de vers gevilde huid aan als sokken. De “sokken” drogen en nemen de vorm over van de voeten van de gaucho. De laarzen hebben een zachte zool en bedekken de tenen niet geheel.
Nu zie je rawhide als materiaal voor het trainen van honden, maar het helpt ook honden een voldaan gevoel te geven voor hun natuurlijke behoefte aan vlees. Sommige dierenartsen raden het geven van rawhide af aan honden om twee redenen. Honden lukt het niet de rawhide te verteren en het materiaal kan opzwellen in de maag, bij honden die kleine stukken afbijten is dit probleem minder aanwezig.
Natte rawhide is in het verleden gebruikt als een middel voor marteling of executie, maar ook gebruikt als volksmedicijn door inheemse culturen in Amerika. Rawhide is bekend als een soort gips voor beenbreuken bij de Sioux-stam en andere groepen.
Bronnen
https://en.wikipedia.org/wiki/Rawhide_(material)
https://www.hunebednieuwscafe.nl/2022/02/rawhide-een-ongelooide-huid-met-vele-toepassingen/
