Korea herbergt een overvloedig aantal dolmens, die het bewijs vormen dat het Koreaanse schiereiland in de prehistorie een plaats was waar van alles gebeurde.
De dolmens zijn megalithische grafmonumenten en plaatsen van aanbidding, die zijn opgericht vanaf het vroege neolithicum tot in de bronstijd. In Korea zijn meer dolmens te vinden dan waar ook er wereld.
In sommige Koreaanse dolmens is nauwkeurig een sterrenkaart in het monument gekerfd. Het lezen van de sterren was de sleutel tot het begrijpen van weerpatronen,. De landbouw was sterk afhankelijk van weerpatronen vanwege het op tijd planten van gewassen voor succesvolle landbouw.
De ontwikkeling van de landbouw tijdens het neolithicum en de bronstijd was van cruciaal belang voor de groei van georganiseerde gemeenschappen wat een bevolkingsgroei tot gevolg had. Succesvolle landbouw maakte ook gevestigde beschaving mogelijk die verantwoordelijk was voor georganiseerde hiërarchie in de bevolking waaronder slaven en een arbeidersklasse.
Hoewel dolmens op veel plaatsen te vinden zijn – waaronder Afrika, Europa en India – bevinden de meeste dolmens zich in Korea. Onderzoekers hebben meer dan 40.000 dolmens in Korea geïdentificeerd.
De dolmens uit de vroege neolithische periode en de bronstijd in Korea zouden zijn opgericht tijdens de Oude Joseon periode, die ongeveer 2000 jaar duurde. Volgens historische verslagen werd de Oude Joseon beschaving rond 2333 v. Chr. Gevormd. Alle daaropvolgende dynastieën en keizerrijken lopen door tot op de dag van vandaag.
Onderzoekers ontdekten dat het Oude Joseon een geduchte macht was in Oost-Azië met hun succesvolle rijstteelt, geavanceerde textielweverij en wapens uit het bronzen tijdperk. De archeologische opgravingen in de 20e eeuw brachten veel bewijzen aan het licht van gebruiken van het oude leven van de Koreanen die de tijd hebben overleefd, zoals rijstteelt en oude valuta van naburige koninkrijken. Oude Joseon textiel was een gewild item volgens historische verslagen.
Door het ontbreken van een droog klimaat in Korea, overleven begraven overblijfselen niet erg lang. Toch ontdekken onderzoekers soms menselijke resten onder hunebedden. Meer dan eens bleek uit DNA-onderzoek dat dergelijke resten niet-Aziatisch waren en mogelijk van Arische afkomst, een aanwijzing dat Korea altijd door mensen van verschillende beschavingen is bezocht.
Het gebied rond Gochang, in de provincie Noord-Jeolla, staat bekend om het grootste aantal en de grootste verscheidenheid aan dolmens. Het moet in het verleden inderdaad een plaats zijn geweest waar veel gebeurde – daarom noemt Gochang zichzelf de “Eerste Hoofdstad van het Koreaanse schiereiland”.
Er zijn een drietal types dolmen in Korea. De dolmen van het noordelijke type, die vooral in het noordelijke deel van Korea en in het vroegere gebied van het Oude Joseon in Noordoost-Azië wordt gevonden, heeft hoge platte ‘poten’ die een grote vlakke stenen tafel ondersteunen.
De ‘kortbenige’ dolmens worden het zuidelijke type genoemd, ze worden vooral in Zuid-Korea gevonden.
Dan is er een derde hybride type, waarbij grafkamers ondergronds worden gebouwd met een groot blok steen er bovenop geplaatst, sommige wegen meer dan 100 ton.
De grootste dolmen ooit ontdekt is in Ungok in de provincie Gochang. De Ungok Dolmen weegt naar schatting zo’n 300 ton. Het wordt beschouwd als het grootste hunebed in gewicht ter wereld. Onderzoekers schatten dat er duizenden mensen nodig waren om de 300 ton wegende rots te verplaatsen.
Er moet een behoorlijke groep plaatselijke inwoners zijn geweest om zo’n hunebed te bouwen, om nog maar te zwijgen van de coördinatie van de arbeid, het voedsel en de bijbehorende politieke middelen die in de prehistorische tijden voor zo’n project nodig waren.
Wat duidelijk is, is dat de Koreanen uit de oudheid wisten waar ze mee bezig waren. De dolmens staan er nog steeds.
Onderzoekers hebben geconcludeerd dat veel dolmens werden gebouwd met hun ‘gezicht’ naar een waterlichaam, meestal een rivier of beek. Wanneer bezoekers uit de oudheid via rivieren aankwamen, werden zij geconfronteerd met een spectaculair uitzicht op de stenen monumenten.
Drie Koreaanse regio’s met grote aantallen dolmenmonumenten, Gochang, Hwasun en de Ganghwa eilanden in Zuid-Korea, werden in 2000 door de UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed.
De drie regio’s bevatten de hoogste dichtheid en de grootste verscheidenheid aan dolmens ter wereld. Het is een passend toeval dat het woord “dolmen” “dol” bevat, wat in het Koreaans “steen” betekent.
Tekst en foto’s: Hyungwon Kang, The Korea Herald
