Filitosa is een megalithische site in het zuiden van Corsica, Frankrijk. De bezettingsperiode loopt van het einde van het neolithicum en het begin van de bronstijd tot ongeveer de Romeinse tijd op Corsica.
Locatie
De site ligt aan de weg D57, op enkele honderden meters van het gehucht Filitosa, ten westen van Sollacaro, in het kanton Petreto-Bicchisano, arrondissement Sartène, ten noorden van Propriano in het departement Corse-du-Sud. Het ligt op een heuvel en kijkt uit over de Taravo vallei.
Geschiedenis en kenmerken van de site
De site werd in 1946 ontdekt door de eigenaar van het terrein, Charles-Antoine Cesari, en onder de aandacht van archeologen gebracht door de Britse schrijfster Dorothy Carrington (zie ook haar boek Granite Island: Portrait of Corsica)
In totaal werden op Filitosa een twintigtal menhirs uit verschillende tijden geteld. Zij vormen ongeveer de helft van het totale aantal van deze monumenten op Corsica.
De site
De site van Filitosa wordt benaderd via een pad door een oude olijfgaard. Het eerste monument dat te zien is, is een overhangende rots en de omringende muur. Daarna komt de bezoeker bij het centrale monument. Rondom staan verschillende hutten en het pad leidt nog eens 50 meter verder naar het westelijke monument of torri. Daarvandaan heeft men uitzicht op een stenen rij van vijf megalieten die rond de voet van een 2000 jaar oude olijfboom staan. Achter de olijfboom bevindt zich de steengroeve waar de megalieten werden gewonnen.
