Een Blauwsteen Mysterie
Artikel Versie: 31-10-2022
In de categorie ‘mijn hunebed’ nodigen we mensen uit te schrijven over hun persoonlijke inzichten over hunebedden en megalithische monumenten. Hier een verhaal van Peter van den Hoek.
Pentre Ifan is een heel bijzonder hunebed aan de voet van de Preseli Hills in Wales. De belangrijkste constructie wordt gevormd door een 16 ton zware blauwsteen die slechts wordt ondersteund door een driepoot van draagstenen en zo als het ware lijkt te zweven op 2,5 meter boven de grond, zie foto boven. Volgens de beschrijving gaat het hier om een graf uit 3500 v. Chr. ook al heeft uitgebreid Archeologisch onderzoek geen aanwijzingen kunnen vinden dat er overleden mensen in zijn bijgezet. Zou het bouwwerk misschien een andere functie kunnen hebben gehad?
Tijdens mijn bezoek aan dit monument viel mij direct op dat de enorme deksteen een soort van pijl vormt die precies naar een punt aan de horizon wijst. Toen ik dit punt controleerde met mijn kompas kwam ik tot een zeer verrassende ontdekking. Deze 16 ton zware pijl wijst al 55 eeuwen lang precies naar het noorden, zie foto onder. Deze steen vormt zo dus een enorm Megalithisch Kompas en is voor zover ik weet daarmee het oudste kompas ter wereld! Het is tevens een heel bijzondere uitlijning die erg ongebruikelijk is voor megalithische bouwwerken. Ik geloof niet dat hier sprake kan zijn van een toevalstreffer of vergissing. Volgens mij hebben de bouwers dit heel bewust, precies en met opzet gedaan, maar waarom? Wat is het mysterie achter dit bouwwerk?

Op een ongebruikelijke manier ga ik proberen hier wat meer licht op te werpen. Lees het alsjeblieft met een open mind en doe het niet meteen af als onzin, want misschien kun je er wel je voordeel mee doen. Op zo’n 3,5 kilometer ten westen van Pentre Ifan is Carn Ingli te vinden. Je zou dit vrij kunnen vertalen als steenhoop van de Engelen. In de volksverhalen wordt hier het volgende over gezegd: ‘Wanneer je op de top slaapt fluisteren Engelen je hun geheimen toe als je droomt.’¹ Een andere versie zegt: ‘De Aarde spreekt tot je als je er slaapt.’¹ Zijn dit zomaar verhalen of zit hier meer achter? Ik geloof dat er meer achter deze verhalen schuilgaat dan je op het eerste gezicht zou denken. Deze steenhoop bestaat namelijk uit blauwsteen. Dit is een ganggesteente met mooi gevormde kristallen dat ook wel doleriet wordt genoemd. Als ik via het internet op zoek ga naar de werking van deze steensoort dan wordt het omschreven als ‘Zeer Sterke Droomsteen!’² Nou ja, hoe is dit toch mogelijk!?! Deze steen wordt dus in verband gebracht met inzicht krijgen door middel van dromen. Ik ben dit vervolgens zelf maar eens gaan uittesten door tijdens het slapen twee behoorlijke blauwstenen rondom mijn hoofd te plaatsen. Wanneer ik dit doe droom ik helderder en bewuster dan wanneer ik de stenen weg laat. Ik vond dit een heel bijzondere ontdekking. Zou dit fenomeen te maken kunnen hebben met de bijzondere kristalopbouw van deze steensoort? Wat dat betreft valt er nog veel te onderzoeken rondom dit thema.
Het hunebed Pentre Ifan is ook opgebouwd uit hetzelfde blauwsteen en fungeert zoals we inmiddels weten als een richtingaanwijzer. Als we dit begrip nu eens wat minder letterlijk nemen maar meer figuurlijk dan zouden we kunnen zeggen dat de enorme deksteen ons de weg wijst in droomtaal. Zou dat de functie van dit hunebed kunnen zijn geweest? Ik geloof dat het zeker geen woning was, maar ook geen graf, want daar zijn totaal geen aanwijzingen voor gevonden. Ik zie dit soort bouwwerken meer als tempels of heilige plaatsen, net zoals onze kathedralen. Hier kwamen mensen naar toe uit alle windrichtingen om antwoorden te krijgen op levensvragen en zo een nieuwe weg of richting te vinden in hun leven. Pentre Ifan deed naar mijn mening dus vooral dienst als geestelijk kompas!
Blauwsteen was van zeer grote waarde in de Megalithische Cultuur. Voor de bouw van Stonehenge zijn er zo’n 80 blauwstenen van 2 tot 5 ton vanuit de Preseli Hills over een afstand van 250 kilometer verplaatst, terwijl er op 25 kilometer afstand voldoende zandsteen te vinden was om dezelfde klus te klaren. Begrepen de bouwers van Stonehenge het mysterie van deze bijzondere steensoort beter dan wij nu doen? Ik denk van wel! Volgens Geoffrey Wainwright en Timothy Darvill deed Stonehenge dienst als een soort van prehistorisch ‘Lourdes’ omdat er rondom veel graven zijn gevonden met skeletresten die sporen van ziekte en trauma vertonen.³ Ook zijn er in veel van deze graven amuletten gevonden van blauwsteen. Daarom wordt de blauwsteen bij Stonehenge ook wel ‘Healing Stone’ genoemd.
Andrew Fitzpatrick van ‘British Heritage’ zegt de ontdekking van Wainright en Darvill belangrijk te vinden, maar oppert de volgende theorie over Stonehenge: ‘De tempel was een ontmoetingsplek tussen de levenden en de doden’³ Gezien de honderden grafheuvels rondom Stonehenge zie ik ook meer in deze versie van Stonehenge. Steencirkels als Stonehenge en hunebedden als Pentre Ifan worden in Ierland en Groot-Brittannië vaak ‘Thin Places’⁴ genoemd. Hiermee wordt bedoeld dat dit plekken zijn waar de sluier tussen de fysieke en geestelijke wereld het dunst is en er over en weer contact kan worden gelegd. Het zijn dus ontmoetingsplekken tussen Hemel en Aarde, de levenden en de doden, of de mens en de Engelen of Goden. Geef het maar een naam. Hier komt de mens tot dieper besef en inzicht in zichzelf en het leven. Blauwsteen lijkt hierbij dienst te doen als een soort van katalysator of geestelijk kompas om zo makkelijker via een soort van ‘droomstaat’ of ‘trance’ de juiste richting te kunnen vinden of bepalen! Daarom hebben de bouwers van Stonehenge zoveel moeite gedaan om deze bijzondere blauwstenen over zo’n grote afstand te verplaatsen. Om deze plek als het ware te tunen. Is het niet Wonderlijk allemaal!?!
Peter van den Hoek
Verwijzingen:
3. https://abcnews.go.com/Technology/story?id=5880701&page=1