Overal op de Hondsrug vind je keien in de bodem. Ze hebben een lange reis achter de rug, want ze komen helemaal uit Scandinavië. Ze zijn meegekomen met de gletsjers die in de ijstijd langzaam hiernaartoe schoven. Een tocht die tienduizenden jaren duurde. Ook hier kregen ze geen rust. De hunebedbouwers gebruikten toen al keien voor hun monumenten.
Later werden keien gebruikt voor wegen en dijken. Zelfs sommige hunebedden moesten eraan geloven. Uit het hele land was er vraag naar deze stenen. In Buinen werd in 1882 zelfs een haven aangelegd om de keien te kunnen vervoeren. Ze gingen per schip naar het Stadskanaal en vandaar verder naar Groningen.
Boeren verhuurden hun akkers in de winter aan handelaren. Deze betaalden arbeiders om zo veel mogelijk keien uit de grond te halen. Als de stenen te groot waren, moesten ze in stukjes geklopt worden. Dat was gevaarlijk werk. In de ene hand een hamer, in de ander een steen – er zijn heel wat vingers verloren gegaan.
Vanaf 1900 was het afgelopen met de keienhandel. Voor wegen en dijken gebruiken we nu ander materiaal. Hopelijk vinden de keien eindelijk rust in onze bodem.
Meer informatie
https://www.geheugenvandrenthe.nl/keiendelven
https://www.kijkeensomlaag.nl/index.php/zwerfstenen-6076/grote-zwerfblokken/grote-keien-in-drenthe
