Van september 2022 tot en met september 2024 werkt het Hunebedcentrum in samenwerking met het Groninger Instituut voor Archeologie van de Rijksuniversiteit Groningen aan het project Steentijd Anno Nu. Om dit project worden een viertal vernieuwende vensterplaten gemaakt die onder andere gebruikt zullen gaan worden in het Nederlandse onderwijs om op een eigentijdse manier kennis te maken met de Nederlandse prehistorie.
Voordat er wordt gestart is er natuurlijk al het één en ander duidelijk over het kader van het project. Er is een bestaande schets dat een uitgangpunt vormt voor het project, de onderwerpen liggen vast en de rollen van elke partner in het project net zo goed. Toch begin je pas echt met het uitwerken van de aanpak wanneer er groen licht is. Welke verhalen wil je precies vertellen, hoe wil je die verhalen verbeelden?
Het begin van het project stond dan ook vooral in het teken van het maken van een plan. Het project is natuurlijk niet alleen onderzoek doen of alleen maar tekenen. Het is een combinatie van meerdere elementen waarbij uitwisseling van informatie belangrijk is. De tekenaar Roelof Wijtsma moet uiteindelijk alle verbeeldingen tekenen op basis van kennis dat voorkomt uit onderzoek. En waar begin je met het tekenen van zo’n vensterplaat? Elk stukje element wat je tekent, is gekoppeld aan een stukje kennis. Van de begroeiing tot huizen, van activiteiten tot de kleding die men draagt. Het samenwerken tussen twee disciplines, in dit geval tekenen en archeologie, is ook aftasten. Op welke manier deel je het beste de informatie, en welke informatie heeft de tekenaar nodig, en in welke volgorde?
De basis van de vensterplaten
Eerst is er aandacht bestaat aan de achtergrond en de locatie van de vensterplaten. Eén van de doelen is om niet alleen verschillende tussen tijdsperioden te kunnen laten zien, maar ook juist de overeenkomsten. Om dit mogelijk te maken is er gekozen om alle vier de vensterplaten op dezelfde locatie te doen plaatsen. Dus de plek is hetzelfde, bepaalde kenmerken komen terug maar elke vensterplaat heeft een wisselend aanzicht, net wat voor de betreffende plaat relevant is. Die locatie zal een fictieve plek zijn bestaande uit gecombineerde elementen die we kennen van vondstlocaties uit de prehistorie.
Vervolgens zijn er een aantal hoofdlijnen bedacht om verhalen aan te koppelen. Dit geeft houvast voor zowel de tekenaar als bij het uitzoeken van informatie. Grote onderwerpen die terug komen op elke vensterplaat zijn landschap en natuur, voedselvoorziening, huis en haard, dood en spiritualiteit, technologie, persoonlijke verzorging en maatschappij.
Vanuit de Rijksuniversiteit Groningen is hier met behulp van Remco Lunenborg, Brenda Huisman en Daan Raemaekers invulling aan gegeven voor de derde en vierde vensterplaat. Dankzij wekelijkse sparsessies met de tekenaar kom je stap voor stap dichterbij een startpunt om (een volledige plaat) te kunnen gaan tekenen.
Dit project wordt mede mogelijk gemaakt door financiële steun van de Provincie Drenthe, het Mondriaan Fonds en het Prins Bernard Cultuur Fonds. Het doel van dit project is om nieuwe en actuele interpretaties van de Nederlandse prehistorie te maken, die onder andere kunnen worden gebruikt in het onderwijs en de Canon van Nederland.
